Συνάδελφοι,

Ο θεσμός του εκπροσώπου των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρίας, μας δίνει την δυνατότητα να μαθαίνουμε την στρατηγική της εκάστοτε Διοίκησης, να προλαβαίνουμε δυσάρεστες καταστάσεις και να συμβάλουμε θετικά στις εξελίξεις για το καλό της Εταιρείας και της ζωής μας σε αυτήν.

Στα επόμενα χρόνια, αναμένουμε πολλαπλές εξελίξεις που θα επηρεάσουν όλους μας και οφείλουμε να στηρίξουμε τον πολύτιμο αυτό θεσμό! Έναν θεσμό που τραυματίστηκε βάναυσα από την Διοίκηση Θεόκλητου - Κατσουρίδη, η οποία αυθαίρετα κατήργησε την μια από τις δύο θέσεις των εκπροσώπων μας στην προσπάθεια της να απαλλαγεί από τον "βραχνά" που λέγεται γνώμη και άποψη των εργαζομένων. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε με αποφασιστικότητα την επαναφορά στους δύο εκπροσώπους, για την διαφάνεια αλλά και γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό θα βοηθήσει τόσο την Εταιρεία όσο και τους εργαζόμενους. Αυτός ήταν ο λόγος που υποστήριξα να έχουμε την δυνατότητα δύο επιλογών στην ψηφοφορία, αλλά δυστυχώς, για άλλη μια φορά η μικροπολιτική σκέψη ορισμένων, επικράτησε της λογικής και του δικαιώματος του πλουραλισμού και η πρόταση δεν έγινε δεκτή.

Συνάδελφοι, δεν μπορεί να έρχονται συνεχώς "στελέχη" από "την Αγορά" και να σταματά η εξέλιξη των εργαζομένων εντός Εταιρίας, Δεν είναι δυνατόν να εργαζονται δίπλα μας συνάδελφοι, που πληρώνονται χαμηλότερα από την επιχειρησιακή μας σύμβαση και κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά με εμάς και ταυτόχρονα η Διοίκηση της Εταιρίας, να κάνει σαν να μην βλέπει τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Δεν είναι δυνατόν να λειτουργούμε σαν μια διεύθυνση της Τράπεζας, ακολουθώντας πιστά και αναντίρρητα όσες ντιρεκτίβες μας αποστέλλονται.

Κουραστήκαμε με τις αναμονές και τις καθυστερήσεις εδώ και χρόνια. Προδοθήκαμε από όλους εκείνους τους αυτόκλητους σωτήρες, που στην κρίσιμη μάχη, πήραν το μέρος της Διοίκησης για μια θέση στο Οργανόγραμμα. Βαρεθήκαμε να ακούμε μεγάλα λόγια, από κάποιους που προβάλλουν μόνο το "εγώ" και τα δήθεν "ανδραγαθήματά" τους, ξεχνώντας συναδέλφους και συνεργάτες, λες και η δουλειά μας είναι ατομική και μόνο υπόθεση.

Η Εθνική Ασφαλιστική έχει ανάγκη επιτέλους να αναπνεύσει και οι εργαζόμενοι, αντί να φοβούνται το αύριο, να συμβάλουν στην ανάπτυξη και να ελπίζουν στην επαγγελματική τους εξέλιξη .
Σας καλώ να δώσουμε την μάχη για το μέλλον μας με ευθύνη και αυτοπεποίθηση! 

Με τα λίγα αυτά λόγια θέλω να σας ζητήσω να με στηρίξετε στις εκλογές των εκπροσώπων των εργαζομένων στο ΔΣ της Εταιρείας.

Καλή ψήφο σε όλους μας!

Τηλέμαχος  Λευθεριώτης