''Ζούμε με την ελπίδα, πεθαίνουμε ελπίζοντας'' Βολταίρος.

Αντιλαμβανόμαστε τις δυσκολίες, για εμάς είναι πάντα επίκαιροι οι στίχοι του Δ. Σολωμού και θα έπρεπε να είναι αρχή όσων ασχολούνται με τα δημόσια πράγματα της χώρας. Δεν είναι εύκολος ο δανεισμός, γνωρίζουμε ότι τίποτα δε χαρίζεται, δε μοιράζεται δεν ξεχνιέται. Οι ισχυροί παίρνουν αυτό που θέλουν και όχι αυτό που τους οφείλουν. Φτάνει να γνωρίζεις τι χρωστάς.

Δεν είμαστε ισοπεδωτές, δεν θέλουμε αδιέξοδα πιστεύουμε όμως ότι κρύφτηκαν αντί να διαπραγματευτούν σαν ΕΛΛΗΝΕΣ!

Συνάδελφοι,

Η άνοιξη, το Πάσχα μας βρίσκει καταπιεσμένους, αδικημένους, βασανισμένους. Βρίσκει τον ελληνισμό και όχι μόνο, τρομοκρατημένο αφού γνωστοί και άγνωστοι φρόντισαν να ισοπεδώσουν και να εξαφανίσουν πρώτα αξίες και ιδανικά, μετά τις όποιες οικονομίες είχε ο καθένας αποκτήσει με αίμα, κόπο και δάκρυ. Μας δημιούργησαν χαοτική αντίληψη. Όλοι, μα όλοι, είμαστε ανίκανοι, ελαχιστότατοι μπρός στο χάος. Δεν υπάρχουν δικαιώματα, όλα καταργούνται. Υπάρχουν δρόμοι που οδηγούν στο πουθενά, αυτούς πήραν. Είναι και δρόμοι σωστοί όπου τους απέκλεισαν. Δεν μιλάμε για μονοπάτια αλλά για λεωφόρους, δυστυχώς δεν τους βλέπουν, δεν τους συναντάνε, δεν τους θέλουν. Η αισχροκέρδεια είναι απάντηση απέναντι στην ανθρώπινη αξία. Οι πολίτες "πρόβατα" γεννούν "κυβερνήσεις λύκων" ας το καταλάβουμε να ξεσηκωθούμε. Μας απαντούν με λόγια ευκολίας, ''του δρόμου έγιναν'', μας λέρωσαν, χωρίς μέτρο νοημοσύνης και όμως είμαστε πεντακάθαροι! Είναι γνωστό όταν υπάρχει έλλειμμα επιχειρημάτων, υπάρχει πλεόνασμα ψεμάτων και ύβρεων. Έχουν δηλητηριάσει τα πάντα, φορώντας το μανδύα της Δημοκρατίας. Ποιός θα μας δώσει πίσω τις λέξεις που γέννησαν οι αιώνες, λέξεις που γέννησε ο άνθρωπος μέσα από ποτάμια αίμα;

Έχουμε κράτος που έχει για κανόνα πώς θα μας κλέβει και μετά βάζει τους κλέφτες να πιάσουνε τους εαυτούς τους! Μας θέλουν ραγιάδες. Θέλουν να τους αγνοήσουμε, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη.

Πάντα επιλέγουν μεταξύ του κακού και της καταστροφής. Εντάξει όλοι ξέρουμε ότι η εξουσία αυτονομείται, παρεκκλίνει, αναθεωρείται και καταχράζεται, άλλωστε είναι η βασική αιτία που φθάσαμε ως εδώ. ΕΛΕΟΣ. Αυτοί δείχνουν μίσος! Οι πιο πολλοί όταν βλέπουν φως μπαίνουν μέσα και μετατρέπονται από Σαούλ σε Παύλο και φλυαρούν κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους. Πού είναι η λογική, το συναίσθημα, η σκέψη, η συναπόφαση, η ενότητα, η σοβαρότητα, η συνέπεια; Τους ξεπερνούν κάθε μέρα τα γεγονότα και τα καλύπτουν σε νέα μέτρα μη φανεί η ανικανότητά τους. Ακούω ανάπτυξη. Ναι, στη διαφθορά τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, ξεχνάτε ότι εσείς οι ίδιοι για να αναπτυχθείτε χρειάστηκαν 18 χρόνια. Ακούω αύξηση. Ναι, στην εγκληματικότητα μια χαρά πάει.

Δεν υπάρχουν πολιτικοί, υπάρχουν λογιστές και μάλιστα χωρίς γνώση και μυαλό. Τεχνοκράτες παντού σε ολόκληρο τον πλανήτη πίνουνε το αίμα των ανθρώπων.

Έχει αφυδατωθεί η αντιπαράθεση ιδεών, έχει αποδυναμωθεί από την έλλειψη ανάδειξης νέων σκέψεων και ενσωμάτωσης νέων ιδεών, εσωτερικός ακρωτηριασμός.

Παραδέχομαι πως η ιστορία γράφεται από αυτούς που έχουν εξουσία ή χρήμα. Ούτε οι σκλάβοι, ούτε οι φτωχοί έγραψαν ιστορία, πάντα διαβάζουμε ή μαθαίνουμε αυτά που κάποιοι αποφάσισαν, έχουμε όμως μυαλό αυτό δεν μπορεί να μας το πάρουν είναι ελεύθερο, δεν σκλαβώνεται η σκέψη!

Τα μεγαλύτερα καλά για την ανθρωπότητα τα οραματίστηκαν άνθρωποι που ήταν χρόνια μπροστά και τους βαπτίζουν επικίνδυνους, ανίκανους κλπ. δεν μπορούν, δεν θέλουν να τους καταλάβουν, δεν νιώθουν γιατί σκοπός τους είναι τα πλούτη τους. Όλοι πρέπει να αντέξουμε μεγάλες αλήθειες, δεν πρέπει να σιωπούμε, επιβάλλεται να τους εμποδίσουμε να κινούνται ανενόχλητοι στο σκοτάδι φοβούνται πολύ το φως! Γιατί το φως είναι αγαθό του καλού, είναι όμως εχθρός του κακού. Σηκώνουμε βάρη που δεν μας ανήκουν, αυτό δεν είναι καθήκον είναι ντροπή, όλοι το καταλαβαίνουμε και εντάξει να δεχτούμε το ανόητο, το γελοίο όμως; Δεν μας σκοτώνει; Δεν υπάρχει δικαιοσύνη, δικάζουν όπως βολεύει το σύστημα και όχι με το δίκαιο ή το άδικο.

Τιμωρούμαστε και γιατί καταδεχόμαστε να μας κυβερνούν και διοικούν άνθρωποι κατώτεροι. Έξυπνος είναι εκείνος που μαθαίνει από τα λάθη του, σοφός εκείνος που μαθαίνει από τα λάθη των άλλων. Γι' αυτό πάντα πρέπει να ανανεώνουμε τη σκέψη μας για ένα ελπιδοφόρο αύριο. Το φάντασμα της ενιαίας σκέψης τρομοκρατεί την ανθρωπότητα με την ιδέα και μόνο ότι είναι μοναδική διέξοδος στο ζήτημα της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων. Η ενιαία σκέψη συσπειρώνει τραπεζίτες, έμπορους πολεμοχαρείς, κερδοσκόπους απέναντί μας διότι αν συμβεί έχουν εξαφανιστεί δια παντός από προσώπου γης. Μην ξεχνάμε όταν οι εταιρείες διπλασιάζουν κέρδη, ο κόσμος λιμοκτονεί. Σήμερα έχουμε πνευματική, πολιτική, ανθρωπιστική, κοινωνική, ηθική κρίση, ότι χειρότερο. Όποιος ελέγχει πετρέλαιο ελέγχει κράτη, όποιος ελέγχει φαγητό, ελέγχει τον κόσμο, ήδη ετοιμάζεται τράπεζα νερού. Κάτι χρειάζεται, η υπομονή εξαντλείται. Οι πλατείες των πόλεων Σαββατοκύριακο και κάθε απόγευμα πρέπει να πλημμυρίσουν, πρέπει να οραματιστούμε.

Πώς θα γίνει; Κανείς, από μόνος του ο λαός. Δεν χρειάζονται συσπειρώσεις ευκαιριακές με πρόσχημα τη δημοκρατία ή τη θρησκεία. Χρειάζεται συμβόλαιο με τη συνείδησή μας. Όλοι το έχουμε ανενεργό, αλλά αν αναρωτηθούμε δεν πάει άλλο. Τότε ναι, θα βγούμε έξω για ένα μέλλον όπως το δικαιούμαστε αυτό που νιώθουμε μέσα μας. Είναι κακό οι ευπρεπείς να μένουν αδρανείς.

Ο κόσμος της παγκοσμιοποίησης συμπυκνώνει τεράστιες ανισότητες, αλλαγές διεθνών ισορροπιών, οικονομικές κρίσεις, έξαρση τρομοκρατίας δηλαδή η παγκοσμιοποίηση είναι ένα γεγονός με λίγα θετικά αλλά με πάρα πολλές παρενέργειες δυσβάσταχτες για τα χαμηλά και μεσαία στρώματα, καταργεί το κράτος δικαίου, αναδεικνύει χωρίζει, τους πολλούς εξαθλιωμένους και τους λίγους να θησαυρίζουν, καταστρέφοντας ακόμα και τον πλανήτη!

Την ίδια στιγμή οι προοδευτικές δυνάμεις δεν μπορούν να ενδιαφέρονται γενικώς για το μέλλον με τη λογική ''βλέποντας και κάνοντας'', υποχρεούνται να γνωρίζουν τον κόσμο που θέλουν να αλλάξουν, άλλωστε τίποτα δεν πρέπει να είναι τόσο ξένο στον προοδευτικό λόγο όσο η περιφρόνηση της γνώσης του κόσμου.

Έχουμε ανάγκη μια προοδευτική δύναμη όχι για την εξουσία να μας εμπνεύσει, τα ιδανικά, με αγώνες για αλληλεγγύη για ιδανικά για το μέλλον.

Ο Σοσιαλισμός της Ε.Ε. στο ρόλο του Ιωάννη της Αποκάλυψης μας οδήγησε συστηματικά σε αδιέξοδα, σε απελπισία πολίτες που προέβλεπαν ως παράγοντα σταθερότητας, υπερασπιστή του συλλογικού αγαθού και δύναμη μετασχηματισμού της πραγματικότητας, αλλά και να ονειρευόμαστε ένα καλύτερο αύριο. Μην ξεχνάμε η πολιτική Μέρκελ είναι του Σρέντερ. Μας πρόδωσαν είτε από ανικανότητα είτε από πρόθεση. Μας ξεγέλασαν. Η ΕΛΙΑ του Νταλέμα εξαφάνισε τις σοσιαλιστικές πολιτικές, ανέδειξε διαφθορά και συντήρηση. Έδωσε χώρο στους τεχνοκράτες, τραπεζίτες, golden boys κλπ. ιδίως μετά το 2000. Δεν έχουν σχέση τα "Σοσιαλιστικά κόμματα" της εποχής με τις θεμελιώδεις αρχές του Σοσιαλισμού.

Αγωνιούμε για μια προοδευτική δύναμη που θα σέβεται τα γεγονότα και τον αντικειμενικό κόσμο, γιατί σκοπός της είναι η δημοκρατική αλλαγή του κόσμου και ευημερία των πολλών. Θέλουμε ευρωπαϊκή προοπτική για τους λαούς και όχι για τα κέρδη τους. Άλλωστε το σεβασμό της απέναντι πλευράς δεν τον αποκτάς λόγω θεσμικού ρόλου που ενδεχόμενα κατέχεις, αλλά με την καθημερινή συμπεριφορά και στάση σου, τη δυναμική σου και με την τεκμηριωμένη άποψή σου.

Όλα αυτά αναγκάζουν τον πολίτη να αδιαφορεί για τα πάντα, αυτό είναι και το ζητούμενο. Δεν θα τους αφήσουμε, πρέπει να προσπαθήσουμε να διδαχθούμε από το παρελθόν, να ονειρευθούμε το μέλλον, αντί να ρίχνουμε λήθη ή να γινόμαστε παθητικοί δέκτες. Ο λόγος που μας εκφράζει, ας τον κάνουμε πράξη που θα δείξει τη δύναμη του χαρακτήρα μας. Σε κάθε φως αυγής πάντα γεννιέται, η δύναμη της ελπίδας. Το πρώτο και το καλύτερο όπλο που έχουμε είναι ο χώρος της δουλειάς μας '' Φωνή μας ο Σύλλογός μας''. Τελευταία το ξεχνάμε αυτό. Με τα λάθη, τις παραλείψεις ο Σύλλογος είναι μοναδικό όπλο μας.

Έχουμε και τα Άγια Πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου. Έχουμε χάσει την ουσία αφού δεν υπάρχει χαμόγελο, λαμπρότητα, χαρά, γίναμε πιο άδικοι, δεν ζητούμε συγχώρεση, χάσαμε τη συγγνώμη, στους διπλανούς μας. Ας γίνουμε πάλι άνθρωποι με τα λάθη μας και τις αμαρτίες μας, με μέτρο και χωρίς να αδικούμε ή να επιδιώκουμε το ατομικό συμφέρον. Η αγάπη του Χριστού μας και το Ευαγγέλιο ας γίνει όρκος πίστης όλοι μαζί θα παλέψουμε για ότι πιο δίκαιο και σωστό μπορούμε.

Η ζωή έχει αγάπη, χαρά, ευτυχία, έχει και πόνο και αρρώστιες μη μας διαφεύγει. Τα Άγια Πάθη του Κυρίου να μας δώσουν τη δύναμη και την υπομονή να χτίσουμε ένα αύριο αξιοπρέπειας.

Ας προσευχηθούμε, ας χαιρετίσουμε όπως η Ανάσταση να μας φέρει την ελευθερία, την αγάπη, τη δικαιοσύνη, τη σοφία αλλά και το λαμπρό μέλλον που αναμένουμε όλοι για το έθνος μας και ολόκληρο τον κόσμο.

Καλή Ανάσταση.

Η Σ.Ε.