Ως Ενιαία Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση καλούμε το ΔΣ του Συλλόγου μας να πάρει απόφαση για συμμετοχή στην απεργία στις 28/2. Αυτή τη στιγμή έχουν πάρει απόφαση συμμετοχής 28 Εργατικά Κέντρα, 14 Ομοσπονδίες, η ΑΔΕΔΥ καθώς και πάνω από 170 πρωτοβάθμια σωματεία εργαζομένων.

Μέσα στα Εργατικά Κέντρα που έχουν πάρει απόφαση για απεργία είναι και το μεγαλύτερο της χώρας, αυτό της Αθήνας του οποίου ο Σύλλογος μας είναι μέλος.

Η απεργία αποφασίστηκε σε συνθήκες που:

• Η αγοραστική δύναμη του ελληνικού λαού έχει μειωθεί από 15% έως 25% τα τελευταία 2,5 με 3 χρόνια, λόγω του τεράστιου κύματος ακρίβειας, με την αύξηση του κόστους της Ενέργειας, με την αύξηση των ενοικίων και της κατοικίας, με την αύξηση των ειδών πρώτης ανάγκης.
• Στην υγεία, παρά τις μεγάλες ελλείψεις στα νοσοκομεία και στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, η κυβέρνηση «νομιμοποιεί το φακελάκι» με τα απογευματινά χειρουργεία.
• Στην παιδεία μεγαλώνει η εμπορευματοποίηση με την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και την επιβολή εισαγωγικών εξετάσεων και στις τρεις τάξεις του λυκείου. Έτσι η λαϊκή οικογένεια θα στενάζει για να μπορεί να βρίσκει το παιδί της μια θέση καθώς για τους πολλούς θα υπάρχουν πολλαπλές εξετάσεις και “κόφτες” για την είσοδο τους, ενώ για τους λίγους που θα έχουν να πληρώσουν, οι πόρτες των πανεπιστημιακών σπουδών θα ανοίγουν με ένα φύσημα.
• Η κυβέρνηση επιλέγει να καταθέτει 7δις ευρώ το χρόνο σε ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και πολεμικές αποστολές που εμπλέκουν ακόμα πιο βαθιά τη χώρα μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε. Τέτοια είναι η επικίνδυνη απόφαση της κυβέρνησης, να αναλάβει μέσω του Στρατηγείου της Λάρισας τη διοίκηση της πολεμικής επιχείρησης στην εμπόλεμη Ερυθρά Θάλασσα, με τη  συμμετοχή στρατιωτικών – ναυτικών δυνάμεων της χώρας μας.

Στις 28 Φλεβάρη συμπληρώνεται ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη που έχασαν τη ζωή τους 57 άνθρωποι. Το προδιαγεγραμμένο έγκλημα ήταν η αφορμή που ξεχείλισε την οργή χιλιάδων εργαζόμενων, νεολαίας, συνταξιούχων, των λαϊκών στρωμάτων, που διαδήλωσαν ενάντια σε μια πολιτική που για τους πολλούς επιφυλάσσει το «πάμε κι όπου βγει», ώστε να διασφαλίζονται τα συμφέροντα των λίγων, να θωρακίζεται η κερδοφορία τους πατώντας στην κυριολεξία πάνω στη ζωή και τις ανάγκες του εργαζόμενου λαού.

Παρά τις δηλώσεις των κυβερνώντων, παρά τα δάκρυα και τις υποσχέσεις, το «πάμε κι όπου βγει» είναι ακόμη εδώ για να τσαλαπατά τις ανάγκες μας, να κάνει την καθημερινότητά μας αφόρητη.

ΤΩΡΑ πρέπει να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση των μισθών και των συλλογικών συμβάσεων, την πάλη ενάντια στην ακρίβεια και την αντιλαϊκή πολιτική που μετρά τις ανάγκες μας ως κόστος. Καμιά Ομοσπονδία, κανένα σωματείο δεν μπορεί να μείνει έξω από αυτόν τον αγώνα.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες η απεργία προβάλλει ως ανάγκη! Σε αυτό το απεργιακό μέτωπο έχουμε θέση όλοι. Όλοι όσοι αναγνωρίζουμε ότι η κατάσταση δυσκολεύει για τους εργαζόμενους.

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις σωματείων σε μια σειρά χώρους δουλειάς και κλάδους, οι πολύμορφες  κινητοποιήσεις των αγροτών και τα μπλόκα τους, οι φοιτητικές καταλήψεις και διαδηλώσεις, τα συλλαλητήρια των συνταξιούχων δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε. Να γιγαντωθεί ένα εργατικό και λαϊκό ποτάμι διεκδίκησης απέναντι στην πολιτική που τσακίζει τη ζωή μας.

Τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες, εκατοντάδες σωματεία διεκδικούν:

• Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς. Αύξηση του κατώτερου μισθού στα 900€. Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών με βάση τον πληθωρισμό.
• Καθολική επαναφορά των τριετιών ενσωματώνοντας την περίοδο 2012 – 2023.
• Σταθερή δουλειά με δικαιώματα, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο. Καμία ανοχή στα ωράρια εξόντωσης των εργαζομένων, στις ελαστικές μορφές απασχόλησης και στις απλήρωτες υπερωρίες.
• Ρεύμα φθηνό για το λαό. Με κατάργηση των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, Ειδικός φόρος Κατανάλωσης) και πλαφόν στις τιμές της ενέργειας και των καυσίμων. Κατάργηση του χρηματιστηρίου της Ενέργειας.
• Κατάργηση του ΦΠΑ και πλαφόν στις τιμές των προϊόντων πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης όπως τα τρόφιμα, τα βρεφικά είδη, είδη προσωπικής υγιεινής κ.α.
• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τα εργατικά νοικοκυριά.
• Εξασφάλιση από το κράτος της δωρεάν, πλήρους και απρόσκοπτης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και νοσηλείας σε όλους.
• Να σταματήσει εδώ και τώρα το αίσχος των πλειστηριασμών. Επιδότηση ενοικίου με διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης και αύξηση της επιδότησης.