Αγαπημένοι μου συνάδελφοι,

Πριν από χρόνια το ταξίδι αυτό φάνταζε ατελείωτο και όμως να που τώρα υποκρίνομαι, με πόνο ψυχής, να φανώ πιστευτή σαν έτοιμη, τάχα, να σας αποχωριστώ.

Νοιώθω λες και κατέβηκα, για λίγο, στη στάση μιας ωραίας ημερήσιας εκδρομής μας και σε λίγο θα γυρίσετε να με πάρετε πάλι μαζί σας. Οι κοινές μνήμες μπορεί να ξεθωριάσουνε σε πλύσεις, χωρίς λευκαντικό, στο πλυντήριο του ανελέητου χρόνου, όχι όμως η αγάπη και η έγνοια μου για εσάς που με αγαπήσατε, με στηρίξατε, μοιραστήκαμε χαρές, λύπες, αγωνίες και δίπλα – δίπλα νιώθαμε πιο ασφαλείς και δυνατοί.

Θα ευχαριστώ διαχρονικά την «ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ» που με φιλοξένησε με φροντίδα στο δεύτερό μου αυτό σπίτι - καταφύγιο και μου επέτρεψε να ζήσω αξιοπρεπώς εγώ και η οικογένειά μου.

Σας ευχαριστώ όλους για όλα, θα σας θυμάμαι πάντοτε με αγάπη και θα σας νοσταλγώ.

Εύχομαι από καρδιάς υγεία και κάθε άλλο καλό σε εσάς και στις οικογένειές σας και όσα όνειρα κάποτε κάναμε παρέα, να βγούνε σε καλό από Θεό «Ονειροκρίτη».

Με εκτίμηση, με αγάπη και φιλία!

Μπεκερτζή Καλλιόπη