Για μια ακόμα φορά ανακοινώθηκε η ανάκληση της άδειας λειτουργίας δύο Ασφαλιστικών Εταιριών. Ταυτόχρονα ανακοινώθηκαν τα ονόματα τριών άλλων που μπαίνουν σε επιτήρηση, ουσιαστικά δηλαδή ζημιώνονται πολλαπλάσια με την ανακοίνωση και μόνο. Εκατό συνάδελφοί μας μένουν άνεργοι.

Οι ευθύνες βέβαια δεν είναι δικές τους. Οι εργαζόμενοι δεν ευθύνονται για τις αποφάσεις των διοικήσεων των εταιριών που δουλεύουν, ούτε ευθύνονται για την ποιότητα και τη συχνότητα που ασκείται διαχρονικά η εποπτεία.

Όμως είναι αυτοί που θα πληρώσουν τις ευθύνες άλλων. Ο καταναλωτής θα πάρει τα χρήματά του από το επικουρικό κεφάλαιο. Οι εργαζόμενοι δεν προβλέπεται να πάρουν τίποτα. Όχι γιατί δεν υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία, αλλά επειδή οι διοικούντες κατά καιρούς την ασφαλιστική αγορά είτε από τη θέση του Υπουργείου είτε από τη θέση των εργοδοτών, φρόντισαν στο παρελθόν, σε στενή συνεργασία μεταξύ τους, να μην έχουν, οι ασφαλιστικοί μόνον υπάλληλοι, το προνόμιο αποζημιώσεων που έχουν όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι στη χώρα μας. Και παρά τις επανειλημμένες και δημόσιες δεσμεύσεις του Υφυπουργού Γιάννη Παπαθανασίου ότι θα επανορθώσει την αδικία, ακόμα δεν έλυσε το τόσο απλό αυτό θέμα, δυόμισι χρόνια μετά την ζημιά που έκανε ο Κίμωνας Κουλούρης. Συμπληρώθηκε μάλιστα μισός χρόνος από την ανάκληση της ASTRA και ο εκκαθαριστής δεν έχει καταγγείλει ακόμη τις συμβάσεις των υπαλλήλων για να γραφτούν στον ΟΑΕΔ.

Από την απόφαση αυτή του Υπουργείου Ανάπτυξης υπάρχουν και κερδισμένοι: είναι οι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρίες, τραπεζικές ή όχι, που έχουν κάθε λόγο να θέλουν να κλείσουν οι μικρές, κυρίως για να πάρουν το μερίδιο της αγοράς των. Έχουν όμως τουλάχιστον την υποχρέωση να πάρουν όχι μόνο την πελατεία από τις εταιρίες που και με τη δική τους ψήφο έκλεισαν, αλλά και τους εργαζόμενους.