Είναι πολλά τα λεφτά Άρη….

Και είναι πράγματι συνάδελφοι πολλά τα λεφτά που παίρνουν οι συνδικαλιστές.

Είναι πολλά τα λεφτά που παίρνουμε για να μπορούμε να είμαστε ανεξάρτητοι, έξω από τους επηρεασμούς των διοικήσεων.

Τι γίνεται όμως αν παίρνουμε τα λεφτά αλλά και η σκιά της διοίκησης πέφτει πολύ βαριά στους ώμους μας και έχουμε λυγίσει;

Τι γίνεται αν θέλουμε να παίρνουμε ολοένα και περισσότερα λεφτά, αγνοώντας ότι ο μοναδικός λόγος που σήμερα είμαστε σε αυτή τη θέση είσαστε εσείς και η εμπιστοσύνη που μας έχετε δείξει;

Εσείς που μας ψηφίζετε κάθε τρία χρόνια δίνοντας μας μια λευκή επιταγή.

Γιατί δεν απαιτείτε να μάθετε το τι κάνει ο καθένας από εμάς και πως χρησιμοποιεί την ψήφο σας;

Βιώσαμε πριν δυο μήνες μια φοβική συνέλευση.

Μια συνέλευση που η ΔΑΚΕ, η Ανεξάρτητη Κίνηση Μελών ΠΑΣΚΕ, ορισμένα μέλη του Δ.Σ του Συλλόγου, μαζί, χέρι χέρι με τον Γενικό Διευθυντή, μας έπεισαν ότι αν δεν φύγουμε άμεσα θα χάσουμε. Ότι αν δεν φύγουμε τότε που μας λένε θα εγκλωβιστούμε. Ουρλιαχτά ακούστηκαν σ' αυτήν εδώ την αίθουσα. Μας εγκλωβίζετε, φώναζαν. Και αυτοί που το φώναζαν είναι ακόμα εδώ. Και οι διευθυντές που παρατάχτηκαν στις πρώτες θέσεις σαν νάτανε σε συμβούλιο διευθυντών, στρατιωτάκια ακούνητα κι αγέλαστα, σήκωναν το χέρι τους ανάλογα με την διάθεση του Γενικού Διευθυντή.

Και οι συνδικαλιστές που έλεγαν να φύγουμε για να μην εγκλωβιστούμε, για να μην τα χάσουμε όλα είναι ακόμα εδώ και δεν έχουν το φιλότιμο ακόμα και σήμερα να σας πουν, οι ίδιοι, πότε θα φύγουν. Γιατί βέβαια οι χρονικές προθεσμίες δεν ισχύουν για μας. Θελαν να σας διώξουν για να μείνουν οι ίδιοι.

Έλεγε ο σημερινός Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου: "Μήπως τελικά όλοι μας μηδενός εξαιρουμένου είμαστε πάρα πολύ πλεονέκτες και τα θέλουμε όλα χωρίς να κοιτάμε δίπλα μας τι γίνεται; Εάν μας πάρουν χαμπάρι για το τι γίνεται εδώ θα μας κυνηγάνε με τις πέτρες."

Αυτά που έλεγε βέβαια ίσχυαν για όλους τους άλλους, όχι για τους ίδιους. Έστω και σήμερα τους καλούμε να τοποθετηθούν δημόσια και ξεκάθαρα για το πότε θα φύγουν με σύνταξη.

Η παράταξή μας, η Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία, προσπάθησε να κρατήσει ενημερωμένους τους εργαζόμενους, θεωρώντας ότι ο σωστά πληροφορημένος εργαζόμενος είναι πιο κοντά στον Σύλλογο, πιο κοντά στις εξελίξεις.

Με 35 ανακοινώσεις και εκατοντάδες δημοσιεύσεις στο forum, την περασμένη χρονιά η παράταξή μας έδωσε καθαρά και διακριτά όχι μόνο το στίγμα της αλλά παρουσίασε συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις:

Θέσεις και προτάσεις για την Εθελουσία

Θέσεις και προτάσεις για το ΑΤΑΠΕ, για το ταμείο όλων μας

Θέσεις και προτάσεις για το σχεδιαζόμενο έγκλημα της Διοίκησης με τα Υποκαταστήματα

Θέσεις και προτάσεις για το ξεπούλημα της Εταιρίας

Θέσεις και προτάσεις για την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Θέσεις και προτάσεις για την νέα γενιά συναδέλφων και τι αύριο.

Περιμέναμε και περιμένουμε να συζητήσουμε γι' αυτά τα θέματα, για τα θέματα της επόμενης μέρας.

Γιατί δεν μπορούμε πια να μιλάμε με τους ίδιους όρους όπως πριν ένα χρόνο.

Και νάστε σίγουροι ότι θα προσπαθήσουν να το ξανακάνουν μόλις ολοκληρώσουν το κλείσιμο των υποκαταστημάτων, μόλις έχουν διώξει όσο πιο πολλούς μπορούν, μόλις απαξιώσουν κι άλλο την Εταιρία μας. Λειτουργούν βάσει σχεδίου.

Και εμείς καθόμαστε και τους κοιτάμε σαν νάνε φίλοι παλιοί που τρωγοπίναμε μαζί.

Σαν νάχουμε κοινά συμφέροντα. Σαν νάμαστε στην ίδια πλευρά του αγώνα που δίνουμε καθημερινά όλοι μας σαν εργαζόμενοι αυτής της Εταιρίας.

Ότι η επόμενη μέρα μπορεί να είναι καλύτερη για τους εργαζόμενους, για την Εταιρία, για τον Σύλλογο. Ότι θα πρέπει να είναι χειρότερη γι' αυτούς που λεηλατούν την Εταιρία μας, που την απαξιώνουν μέρα με τη μέρα, χρησιμοποιώντας σαν ανάχωμα τον Σπύρο Λευθεριώτη και την προνομιακή σχέση του, σαν πρώην συνδικαλιστή και παλιού Προέδρου του Συλλόγου μας, με στους εργαζόμενους.

Τα Υποκαταστήματα είναι ο επόμενος στόχος τους. Η πρόταση μας για άμεση αντίδραση στο σχεδιαζόμενο έγκλημα της Διοίκησης αγνοήθηκε γιατί η πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβούλιου αποφάσισε ότι δεν υφίσταται θέμα μέχρι να μας το θέσει ο Γενικός Διευθυντής ή μέχρι να γίνει συνάντηση που όμως δεν γίνεται!

Απίθανη λογική. Η διοίκηση να προετοιμάζει εντατικά και μεθοδικά το λουκέτο στα Υποκαταστήματα και εμείς να καθόμαστε απαθείς θεατές σαν να μην τρέχει τίποτε..

Πρέπει να αντιδράσουμε με την ίδια αποφασιστικότητα όπως και με την πώληση, δείχνοντάς τους ότι δούρειοι ίπποι δεν έχουν θέση ανάμεσά μας.

Πρέπει να σταθούμε στο πλάι των συναδέλφων μας στα υποκαταστήματα. Κάθε αρνητική μεταβολή στις εργασιακές σχέσεις τους θα είναι ένα μεγάλο χτύπημα στις κατακτήσεις όλων μας και θα το βρούμε σύντομα μπροστά μας.

Αλλά και για το ΑΤΑΠΕ η πλειοψηφία του Συλλόγου δεν έχει αποφασίσει ακόμα για το αν αλλά και το ποιό ποσό πρέπει να διεκδικήσει από την Εταιρία με βάση την Συλλογική Σύμβαση και την σημερινή οικονομική κατάσταση του Ταμείου μας. Το σκέφτονται δυο μήνες τώρα βλέπετε, γι' αυτό και αναβάλλουν κάθε συζήτηση στο Δ.Σ. του Συλλόγου. Κανείς από την σημερινή πλειοψηφία του Συλλόγου δεν συζητάει για το μέλλον του ΑΤΑΠΕ. Βλέπετε μέχρι να φύγουν οι ίδιοι, θα υπάρχουν χρήματα. Ποιος νοιάζεται για το τι θα γίνει σε δέκα, δεκαπέντε ή και περισσότερο χρόνια;

Και την διαφορά αυτή να την δώσουμε στους συναδέλφους μας που ο μισθός τους δεν τους επιτρέπει να ζουν σήμερα με αξιοπρέπεια. Αύξηση στους βασικούς μισθούς για τους μείνει και στο μέλλον. Όχι ενίσχυση με εφάπαξ βοήθημα, σαν ελεημοσύνη.

Η θέση αυτή απερρίφθη από την πλειοψηφία του Συλλόγου, που κατά σύμπτωση βέβαια αποτελείται από συναδέλφους που δεν θα έπαιρναν αύξηση με την πρόταση μας.

Αλλά πώς να το κάνουμε. Η παράταξή μας θεωρεί ότι κάποιος που αμείβεται με 3, με 5 με 10 χιλιάδες ευρώ καθαρά το μήνα αντέχει και ένα και δυο χρόνια χωρίς αυξήσεις. Ο συνάδελφος με τα 800 τα 900 ή τα 1000 ευρώ δεν αντέχει χωρίς ουσιαστική ενίσχυση του μισθού του.

Συνάδελφοι,

Ο Σύλλογος δεν είναι για να είναι πάνω από τους εργαζόμενους.

Ο Σύλλογος είναι για να είναι μαζί με τους εργαζόμενους, να στηρίζει αυτούς που έχουν ανάγκη, να βάζει το συλλογικό πάνω από το ατομικό.

Αυτή την έννοια είχε και η πρότασή μας για μείωση του αριθμού των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. Για να μην υπάρχει η σιγουριά της εκλογής, αλλά αντίθετα να πρέπει να αποδεικνύουμε όλοι μας ότι αξίζουμε να σας εκπροσωπούμε. Γιατί όλοι μας βιώσαμε στην διάρκεια της προσπάθειας του ξεπουλήματος ότι δεν είμαστε 13 στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Λιγότεροι είμαστε. Γι' αυτό και η πρότασή μας είναι για μείωση των εδρών του Διοικητικού Συμβουλίου από τις 13 στις 9., να πάμε δηλαδή στα επίπεδα του 1987 όπου με 1300 συναδέλφους ήταν 9 τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Και πάλι πολλές θάναι. Δεν είναι θέμα ποσότητας. Είναι θέμα συνδικαλιστικής συνειδητοποίησης.

Το Προεδρείο αρχικά δεν δέχτηκε όχι μόνο τη συζήτηση πάνω σε αυτό το θέμα αλλά ούτε καν να το φέρει στην Γενική μας Συνέλευση για να αποφασίσετε εσείς για το τι θέλετε. Αναγκάστηκε να το φέρει στην σημερινή μας συνέλευση μετά από συλλογή υπογραφών σύμφωνα με το Καταστατικό μας. Αυτό λέγεται σεβασμός των απόψεων, σεβασμός των συναδέλφων.

Συνάδελφοι,

Να λέμε κάθε φορά, έλα μωρέ και τι έγινε. Να μας φαίνεται σαν φυσιολογικό κάθε τι που κάνουν και κάθε τι που βάζουν στην τσέπη. Να θεωρούμε φυσιολογικά bonus των 10 20 ή 40.000 ευρώ

Να θεωρούμε αυτονόητη τη δική τους ανικανότητα διοίκησης της ιστορικής Εταιρίας μας.

Να προσπαθούν να μας κάνουν να έχουμε ενοχές για αυτά που έχουμε κατακτήσει.

Έτσι επιβιώνουν, έτσι ελίσσονται οι γυμνοσάλιαγκες της εξουσίας. Αυτό πρέπει να κατανοήσουμε και σ' αυτό πρέπει να αντισταθούμε.

Να απαιτούμε από τους συνδικαλιστές να σέβονται καθημερινά την ψήφο μας και να μην την χρησιμοποιούν μόνο για την πάρτη τους. Να θυμόμαστε όλοι ότι εδώ που έχουμε φτάσει σήμερα, φτάσαμε χάρη στην δική σας εμπιστοσύνη και στην δική σας στήριξη.

Το επόμενο διάστημα θα είναι δύσκολο όχι μόνο για τις εργασιακές μας κατακτήσεις αλλά πρώτα και κύρια για τις εργασιακές μας σχέσεις, αλλά και την πορεία της Εταιρίας μας.

Για τον λόγο αυτό απαιτείται ένας Σύλλογος μπροστάρης στον αγώνα για την διατήρηση των δικαιωμάτων μας.

Για όλους τους παραπάνω λόγους σε ότι αφορά τον Διοικητικό απολογισμό, μολονότι η παράταξή μας, όχι μόνο συμμετείχε στην μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου στο Προεδρείο, αλλά και πρωτοστάτησε στις περισσότερες πρωτοβουλίες του Συλλόγου, επειδή τα στερνά τιμούν τα πρώτα, η θέση μας είναι ένα ξεκάθαρο ΟΧΙ στον απολογισμό του Διοικητικού Συμβουλίου.