Χωρίς να έχουμε ακόμα την παραμικρή πληροφόρηση για την σύμβαση δανεισμού, ένα σημαντικότατο έγγραφο όχι μόνο νομικής υπόστασης αλλά κυρίως ουσιαστικής, μιας και θα περιγράφει τους όρους δανεισμού από την Εθνική Ασφαλιστική στην Εθνική Τράπεζα, προχωράμε σε μια πρώτη προσέγγιση του κρίσιμου αυτού θέματος, περιμένοντας και από τις άλλες παρατάξεις να συμβάλλουν σ' αυτό, με τις ιδέες και τις προτάσεις τους

Η δανειστική Σύμβαση είναι ένα βασικό έγγραφο που θα έπρεπε να είναι ήδη στην διάθεση τόσο του Συλλόγου, όσο και των εργαζόμενων στα Υποκαταστήματα πριν την παρουσίαση από την Διοίκηση των road shows για το κλείσιμο των καταστημάτων μας.

Κατά την άποψή μας το περιεχόμενο του έγγραφου αυτού δεν μπορεί να περιλαμβάνει τίποτε λιγότερο από την πλήρη διασφάλιση του εργαζόμενου, που είναι στην μειονεκτικότερη θέση ανάμεσα σε αυτή την τριμερή συμφωνία μεταξύ του Εργοδότη, που είναι η Εθνική Ασφαλιστική, του έμμεσου εργοδότη που είναι η Εθνική Τράπεζα και του εργαζόμενου).

Είναι σαφές ότι ο αρχικός εργοδότης, δηλαδή η Εθνική Ασφαλιστική θα πρέπει να παραμένει ο μόνος αντισυμβαλλόμενος του εργαζόμενου και να βαρύνεται με την υποχρέωση καταβολής σε αυτόν όλων των δικαιωμάτων που απορρέουν από τις Επιχειρησιακές και Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας, τα Πρακτικά Συμφωνίας, και κάθε άλλη παροχή που προέρχεται ακόμα και από Επιχειρησιακή συνήθεια ή μακροχρόνια πρακτική.

Ο νέος εργοδότης, δηλαδή η Εθνική Τράπεζα θα πρέπει να περιορίζεται σε ότι αφορά τα δικαιώματά της, μόνο στην άσκηση του Διευθυντικού δικαιώματος, δηλαδή σε ότι έχει να κάνει με την εργασία του συναδέλφου μας σε αυτήν (χρόνος χορήγησης άδειας, τυχόν υπερωρίες κλπ). Θα πρέπει παράλληλα να γίνεται σαφής καταγραφή του τόπου εργασίας.

Η εργοδοτική ιδιότητα της Εθνικής Ασφαλιστικής θα πρέπει να παραμένει ισχυρή ακόμα και στην περίπτωση της (πιθανής ή όχι) μεταβολής του προσώπου του εργοδότη, κάτι βέβαια που όλοι μας απευχόμαστε αλλά που σίγουρα δεν μπορούμε να αποκλείσουμε. Σε καμία περίπτωση επιχειρηματικές αποφάσεις του αρχικού εργοδότη ή της μητρικής εταιρίας δεν πρέπει να μπορούν να επηρεάσουν την εργασιακή προσδοκία του εργαζόμενου μέχρι την συνταξιοδότησή του. Ο δανεισμός δεν θα πρέπει να λήγει, παρά μόνο με την συνταξιοδότηση του εργαζόμενου.

Εξ άλλου η σχέση μητρικής (Εθνική Τράπεζα) με την θυγατρική (Εθνική Ασφαλιστική) είναι εξ ορισμού μια σχέση διευθυντικής εξουσίας, άρα οποιαδήποτε απόφαση για την Εθνική Ασφαλιστική θα είναι θέμα απόφασης της Εθνικής Τράπεζας και αυτό που πρέπει λοιπόν να κατοχυρωθεί σήμερα είναι η εργασιακή ασφάλεια του συναδέλφου για το αύριο.

Ο εργαζόμενος δεν μπορεί σε αυτή την περίπτωση να μείνει ξεκρέμαστος, αλλά αντίθετα θα πρέπει να διασφαλιστεί πλήρως με την μονομερή δυνατότητά του να μπορεί να επιλέξει τον εργοδότη.

Στόχος της Σύμβασης πρέπει να είναι η μεγαλύτερη δυνατή προστασία του εργαζόμενου μέσα από ένα κείμενο χωρίς ψιλά γράμματα ή περίεργες παραπομπές, ένα κείμενο που ενώ θα είναι ατομικό για την καθεμία και τον καθένα εργαζόμενο θα πρέπει να περιβληθεί και με την ισχύ της Επιχειρησιακής Σύμβασης, για μεγαλύτερη δυνατή διασφάλιση.

Ο νέος εργοδότης (Ε.Τ.Ε.) θα πρέπει να δεσμευτεί ότι θα απασχολεί τον συνάδελφό μας με τους ίδιους νομικούς και πραγματικούς όρους, όπως αυτοί απασχολούνται και σήμερα στην Εθνική Ασφαλιστική. Η Εθνική Τράπεζα παράλληλα πρέπει να αναλαμβάνει μέσα από την δανειστική σύμβαση πλήρη εργοδοτική ευθύνη απέναντι στον εργαζόμενο που προέρχεται από την Εθνική Ασφαλιστική. Δηλαδή και οι δυο εταιρίες θα πρέπει να είναι συνοφειλέτες απέναντι στον εργαζόμενο. Η δανειστική σύμβαση θα πρέπει να είναι σύμβαση που θα διευρύνει τις υποχρεώσεις της εργοδοτικής πλευράς, με την εισδοχή σε αυτήν της ΕΤΕ σωρευτικά.

Επίσης δεν θα πρέπει να επιτρέπεται με κανέναν τρόπο και για κανέναν λόγο η οποιαδήποτε μεταβολή οποιασδήποτε παροχής ή δικαιώματος, που προκύπτει από την αρχική εργασιακή του σχέση με Εθνική Ασφαλιστική

Πρέπει όλοι μας να θυμόμαστε όταν μιλάμε για σύμβαση δανεισμού, ότι ο συνάδελφος μας είναι στην μειονεκτικότερη θέση και παράλληλα είναι ο πιο εκτεθειμένος σε κινδύνους. Γι' αυτό και επιμένουμε σε ξεκάθαρους όρους, χωρίς την οποιαδήποτε δυνατότητα και των δυο εργοδοτών να μπορούν να επανεξετάσουν ή να αναθεωρήσουν την δανειστική σύμβαση, χωρίς τη ρητή συναίνεση και συμφωνία τόσο του συναδέλφου, όσο και του Συλλόγου μας.

Συναδελφικά

Η Σ.Ε.