03 Ιουλ 2009

Οι δυο κόσμοι


Υπάρχουν δυο κόσμοι στην Εταιρία μας.

Ο κόσμος της χλιδής, της γκλαμουριάς, των γιορτασμών, των ρεκόρ, των βραβεύσεων, των ταξιδιών.
Ο κόσμος της βιτρίνας, εκεί που καλοπληρωμένα στελέχη που ανάθεμα οι περισσότεροι κι' αν θάχαν εξέλιξη αν στηρίζονταν μόνο στην αξία τους, φροντίζουν να ανεβάζουν την αδρεναλίνη, την λίμπιντο και τον ενθουσιασμό των παρευρισκόμενων στα συνέδρια - ρωμαϊκές φιέστες..

Ο ψεύτικος κόσμος της εικονικής πραγματικότητας.
Ο κόσμος που θέλουν να φαντάζονται όταν αλληλοσυγχαίρονται γεμάτοι υποκρισία όταν καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ παραγωγής μετά το άλλο.

Να τον χαίρονται τον κόσμο τους.
Έτσι κι' αλλιώς ο δικός τους κόσμος έχει κάθε φορά ημερομηνία λήξης την αλλαγή της κυβέρνησης.

Υπάρχει όμως και ο άλλος κόσμος.

Των ανθρώπων που βρίσκονται πίσω από την βιτρίνα της δικής τους εφήμερης επιτυχίας.

Των συναδέλφων που θα μείνουν εδώ να στηρίζουν της Εταιρία μας όταν οι μεγαλοσχήμονες θα την έχουν κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.

Των συναδέλφων που είτε στην πρώτη γραμμή, είτε στους κλάδους έχουν φτάσει στα όρια αντοχής τους για να προσπαθούν να εξυπηρετήσουν την παραγωγή, τους συνεργάτες και τους πελάτες μας.

Όλη σχεδόν η Εταιρία είναι ένα καζάνι που βράζει.

Τα περιθώρια αντοχής των συναδέλφων έχουν εξαντληθεί. Ήδη έχουμε συναδέλφους που έχουν καταρρεύσει εν ώρα εργασίας.

Στα δυο Υποκαταστήματα της Αττικής, παρά τα μεγάλα λόγια και τις υποσχέσεις για ενίσχυση με προσωπικό, η κατάσταση παραμένει σε δραματικά επίπεδα.
Η έλλειψη προσωπικού προσπαθεί να βαφτιστεί από τους δήθεν υπεύθυνους σαν έλλειψη οργάνωσης.
Όσο όμως και αν προσπαθούν να καλύψουν τις τραγικές ελλείψεις σε κόσμο, δεν προσπαθούν ούτε καν να διορθώσουν τα θέματα που θα ήταν αυτονόητο ότι θα έπρεπε να λειτουργούν καλά.
Το Aviva όλο το τελευταίο διάστημα παρουσιάζει τρομερές καθυστερήσεις και νεκρούς χρόνους λειτουργίας.
Υπογραφές λείπουν με αποτέλεσμα να περιφέρονται πελάτες και εργαζόμενοι με χαρτιά για να τα υπογράψουν αναρμόδιοι συνάδελφοι.

Η εικόνα που παρουσιάζεται στα Υποκαταστήματα τις τελευταίες μέρες του μήνα είναι εικόνα τριτοκοσμικού γκέτο γιατί πολύ απλά δεν έχουν προνοήσει να έχουν ένα προγραμματισμό με διαφορετικές ημερομηνίες απόδοσης και κλεισίματος.

Τα απογεύματα καλούν παράνομα τις γραμματείς των γραφείων παραγωγής στα Υποκαταστήματα για να κάνουν καταχώρηση της παραγωγής γιατί δεν προφταίνουν ούτε στο ωράριο, αλλά ούτε και με υπερωρίες να καταχωρήσουν την παραγωγή.

Κύριοι της Διοίκησης, με πορδές δεν μπορούν να βαφτούν αυγά. Χωρίς κόσμο δεν μπορεί να βγει η δουλειά. Χωρίς υπαλλήλους δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί ούτε η νέα παραγωγή αλλά και να υποστηριχτεί η ήδη υπάρχουσα

Στα εναπομείναντα Καταστήματα της περιφέρειας σε όλα τα παραπάνω προστίθεται και το βάρος της προσαρμογής της μεταφοράς της παραγωγής αλλά και των εργαζόμενων το αλαλούμ με την εταιρία που της ανατέθηκε η διεκπεραίωση, αλλά και η δυσκολία επικοινωνίας με τις κεντρικές μονάδες, όχι γιατί οι συνάδελφοι δεν σηκώνουν το τηλέφωνο λουφάροντας, αλλά απλά γιατί δεν μπορούν.

Στους κλάδους η κατάσταση προσπαθεί να μπαλωθεί με υπερωρίες που δεν έχουν καμία νομιμοποίηση, χωρίς το πρόβλημα φυσικά να λύνεται.

Η ενδοεταιρική επικοινωνία, η συναδελφικότητα, η συνεννόηση, η συναδελφική αλληλεγγύη έχουν πάει περίπατο μπροστά στην πίεση της δουλειάς.

Σε λίγο καιρό όχι πολύ μακρινό δυστυχώς, η Εταιρία μας θα παρουσιάζει εικόνα κατάρρευσης.
Η συνεχιζόμενη αποχώρηση των συναδέλφων αν δεν καλυφθεί άμεσα θα δημιουργήσει τρύπες που δεν θα μπορούν να καλυφθούν.

Για όλες τις Εταιρίες το πιο πολύτιμο περιουσιακό τους στοιχείο είναι οι εργαζόμενοι.

Δεν μπορείτε όσο κι' αν το θέλετε κύριοι της διοίκησης να παρουσιάσετε μια εικονική βιτρίνα που να περιλαμβάνει μόνο τα πρακτορεία και γραφεία πωλήσεων.
Ο καθένας και η καθεμία υπάλληλος πρέπει να έχει την δική του δυνατότητα να εργάζεται στο ωράριό του με αξιοπρέπεια.

Την προσπάθεια πώλησης που δεν πέτυχε αλλά είναι σίγουρο ότι θα επαναληφθεί αργά ή γρήγορα, ακολούθησε το κλείσιμο των Υποκαταστημάτων που απαξίωσε την εικόνα της Εταιρία μας. Τώρα έβαλαν σαν στόχο τους εργαζόμενους.

Ας μην τους επιτρέψουμε να κάνουν την ζωή μας εφιαλτική για να εισπράξουν την εφήμερη δόξα και το χρήμα για να καλύψουν της μεγαλομανίας τους.

Ας αντισταθούμε στην προσπάθειά τους να γίνουμε από άνθρωποι, ρομποτάκια.

Το χρωστάμε στην ιστορία αυτής της Εταιρίας, το χρωστάμε στο μέλλον μας, Το χρωστάμε πρώτα απ' όλα στους εαυτούς μας,

Συναδελφικά
Η Σ.Ε.