Αγαπητέ Γρηγόρη,

Μου επιτρέπεις τον ενικό πιστεύω, μολονότι η θέση του Συντονιστή Διευθυντή επιβάλλει την χρήση του πληθυντικού για λόγους σεβασμού προς την κορυφαία ιεραρχική σου θέση.

Όμως τόσο για τα χρόνια που είμαστε μαζί στον Σύλλογο -εσύ σαν Πρόεδρος βέβαια- αλλά και για τα χρόνια που υπηρετώ στην Εταιρία θα μου επιτρέψεις να μην σε αποκαλώ κύριε Νικήτα.

Θα ήθελα να σου απευθύνω αυτές τις γραμμές μιας και οι χθεσινές (αλλά με ημερομηνία μιας βδομάδας πριν) τοποθετήσεις πιστεύω ότι έφεραν την ουσιαστική σου σφραγίδα.

Μια σφραγίδα από την οποία απουσίαζε ένα χαρακτηριστικό που κατά την άποψή μου θα ήταν απαραίτητο στοιχείο συμπλήρωσης του βαρύγδουπου τίτλου σου.

Δεν μπορεί να ξέχασες, εκτός κι' αν έχεις επιλεκτικό αλτσχάϊμερ ότι σε αυτή την Εταιρία δουλεύουν μαζί με εσένα και άλλοι 930 συνάδελφοί σου.

Τι σημαίνει συνάδελφος;

Άσε, είναι μεγάλη ιστορία και θα την πούμε άλλη φορά.

Όμως πιστεύω ότι και εσύ κάπου στο βάθος σου (αλλά πολύ βάθος όμως) μπορεί και να πιστεύεις ότι όταν ένας εργαζόμενος είναι στην κανονική του άδεια είναι μάλλον ανήθικο να εισηγείσαι και να τον μεταθέτεις γιατί σου περισσεύει.

Είναι μη ηθικό να στέλνεις στην θέση αυτού που θέλεις να σου περισσέψει, πριν δυο βδομάδες ένα άλλο εργαζόμενο μέσω icap και μετά να ανακαλύπτεις ότι σου περισσεύει ο υπάλληλος.

Αλήθεια ξέρεις πως είναι να είσαι κάπου χαλαρά με την οικογένειά σου και να πέφτει ένα τηλέφωνο όπου ο καλοθελητής θα σου ανακοινώνει ότι μετατέθηκες;

Μπα, που να ξέρεις από αυτά. Δεν σούχει τύχει.

Άστα Γρηγόρη, να μην σου τύχει ποτέ.

Επίσης πιστεύω ότι ακόμα και στην Αμερική που σπούδασες, θα σας έχουν πει ότι όταν κάποιος εργαζόμενός σου δεν σου κάνει ή σου περισσεύει, να έχεις το θάρρος να του το ανακοινώνεις ο ίδιος, κατά πρόσωπο, και όχι να κρύβεσαι πίσω από ένα χαρτί με άλλη υπογραφή, όπως καλή ώρα.

Όμως σε καταλαβαίνω. Το να κρύβεσαι είναι μάλλον μια παλιά σου συνήθεια. Θυμάμαι όταν σημερινοί παρατρεχάμενοι σου, πριν λίγα χρόνια σε λιθοβολούσαν εσύ κρυβόσουνα και κάποια άλλα παιδιά έβγαιναν μπροστά για να σε υπερασπιστούν. Ας είναι όμως. Το παρελθόν συνήθως θέλουμε να το ξορκίζουμε.

Εκτός και αν θες να ξορκίσεις με τις σημερινές σου πράξεις το γεγονός ότι Διευθυντή δεν σε έκανε μια "σοσιαλιστική" διοίκηση αλλά η "επάρατος".

Ξέρεις. Εκείνοι που όλοι τους βρίζουν και που τότε έτρεχαν να ξεσκονίσουν τις σκόνες από το πέτο τους. Ξέρεις, ξέρεις.

Όμως ρε (συγνώμη για το ρε, ξέρω δεν είναι δόκιμο) Γρηγόρη δεν περίμενα ποτέ ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της Εταιρίας θα ήσουνα εσύ που θα εισηγούσουν την αφαίρεση της οργανικής θέσης από συναδέλφους και την αντικατάστασή τους με virtual θέσεις.

Γιατί Γρηγόρη δεν μπορείς ή δεν θες ή κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις ότι με τον προσδιορισμό "σε επίπεδο" χάνεται η κατοχύρωση της θέσης ευθύνης.

Δεν σε ένοιαξε βέβαια αυτό. Βλέπεις εσύ δεν είσαι "σε επίπεδο". Είσαι στο κουτάκι της Συντονιστικής Διεύθυνσης. Καλυμμένος. Live and let them die που θάλεγε και ο 007.

Θα μου επιτρέψεις βέβαια να σου θυμίσω ότι εσύ παρά τα όσα ισχύουν για όλους τους άλλους συναδέλφους για σένα επιφυλάχθηκε μια μοναδική εξαίρεση.

Ενώ λοιπόν όλοι οι εργαζόμενοι που είχαν δηλώσει συμμετοχή στην εθελουσία δεν μπορούν να αναβαθμιστούν εν όψει της αποχώρησής τους και ο μόνος τρόπος να πάρουν το κάτι τις παραπάνω ήταν και είναι η απόσυρση της αίτησης, εσύ και αναβαθμίστηκες αλλά και έχεις ακόμα σε ισχύ την αίτηση συμμετοχής στην εθελουσία έτσι ώστε αν κάτι δεν σου πάει καλά να μπορείς να φύγεις με ελαφρά πηδηματάκια.

Τα καλά και συμφέροντα..

Κατά τα λοιπά έχεις ξεχάσει έναν εργαζόμενο που και του αφαιρέθηκε η θέση επειδή θα συμμετείχε στην εθελουσία και σήμερα και δεν τον αφήνεις να φύγει με εθελουσία και δεν του δίνεις πίσω την θέση αφού δεν τον αφήνεις.

Παράλογο; Δεν απαντάει, άρα λογικό.

Δεν θα μπω στον πειρασμό να κρίνω τις αναβαθμίσεις που εισηγήθηκες να γίνουν.

Δεν είναι δουλειά του συνδικαλιστή να κρίνει την υπηρεσιακή προσφορά κανενός εργαζόμενου. Θάταν έξω από κάθε λογική.

Οι συνάδελφοι που αναβαθμίστηκαν θα κριθούν με βάση την δουλειά τους και όχι με βάση την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Αυτούς έκρινες, με ελεύθερη βούληση, ότι πρέπει να εισηγηθείς, αυτούς εισηγήθηκες.

Καλά έκανες.

Κλείνοντας αγαπητέ Γρηγόρη θα ήθελα να σου θυμίσω τους στίχους της Κατερίνας Γώγου:

…Να φυλάξεις μοναχά σε μια μεγάλη φιάλη με νερό

Λέξεις και έννοιες σαν κι' αυτές:

Απροσάρμοστοι, καταπίεση, μοναξιά, τιμή, κέρδος εξευτελισμός.

Και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε, δε θάμαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια.

Είναι δύσκολοι καιροί και θάρθουν κι' άλλοι,

Δεν ξέρω μην περιμένεις κι' από μένα πολλά.

Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος….

Τίποτε άλλο Γρηγόρη.

Καληνύχτα και καλή τύχη