Για ακόμα μια φορά η Διοίκηση της Εταιρίας κινήθηκε στην λογική του μισθοφόρου.

Που ό,τι είναι ανίκανη να βελτιώσει, το καταστρέφει.

Οι αλλαγές που κάνει στα στελέχη της Εθνικής δείχνουν το μέγεθος της ανικανότητάς της να διοικήσει μια Εταιρία που εδώ και έναν χρόνο κινείται στην μιζέρια των κλυδωνισμών. Οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν αναλάβει να την οδηγήσουν στο μέλλον, την βάζουν σε φθίνουσα τροχιά με ολέθριες συνέπειες για την ίδια, τα δίκτυα και τους εργαζομένους της.

Που οι πελάτες της αρχίζουν να αμφιβάλλουν για την επιλογή τους. Που οι συνεργάτες της αντιμετωπίζονται σαν παρίες. Που οι εργαζόμενοι βλέπουν να μην μπορεί να λειτουργήσει τίποτε στο όνομα της λειτουργικότητας.

Που οι ίδιες επιλεκτικές πολιτικές προμηθειών που κατηγορούσαν τους προηγούμενους συνεχίζουν να εφαρμόζονται.

Που οι ίδιοι επιλεκτικοί διακανονισμοί αμφίβολης εισπραξιμότητας είναι παρόντες και με τους σημερινούς "άτεγκτους".

Που η θεοποίηση των διαδικασιών είναι το άλλοθι της λειτουργικής αποτυχίας τους.

Που οι κατευθυνόμενες εισηγήσεις των Διευθυντών είναι το κερασάκι στην τούρτα της δημιουργίας προσωπικών μηχανισμών νομής εξουσίας.

Που ο Εσωτερικός Κανονισμός Εργασίας παραβιάζεται ανάλογα με το αν βολεύει το αποτέλεσμα από τους ανθρώπους που έχουν οριστεί υπεύθυνοι για την τήρησή του.

Που το συνολικό κόστος του Οργανογράμματος για άλλη μια φορά τινάζεται στα ύψη για να βολευτούν όχι μόνοι οι άξιοι αλλά και οι ανίκανοι αρεστοί στα πρόσωπα που νέμονται σήμερα την εξουσία στην Εταιρία μας.

Που οι επιλογές που όλοι αναγνωρίζουν σαν αξιοκρατικές είναι η μειοψηφία και το άλλοθι για την εγκαθίδρυση της Εταιρίας - αφέντη που βασίζεται σε στοιχεία φόβου και καταστολής αντί για σεβασμό και ανάπτυξη.

Που οι προϊστάμενοι κρίνεται ότι δεν χρειάζεται να έχουν σχέση με το αντικείμενο στο οποίο προΐστανται.

Που συνάδελφοι μετακινήθηκαν χωρίς καμία αιτιολογία προκειμένου να βολευτούν κάποιοι άλλοι.

Που ολόκληρες μονάδες απλά ξεχάστηκαν από το οργανόγραμμα.

Που τις επόμενες μέρες άλλοι δυο εισαγόμενοι σύμβουλοι Διευθυντές θα περάσουν το κατώφλι της Εταιρίας μας δημιουργώντας το πιο βαρύ και πολυδάπανο λειτουργικό σχήμα στην ιστορία της.

Που το μοντέλο διοίκησης συνοδεύεται από απειλές και αδικαιολόγητους τσαμπουκάδες όπως καληώρα του Κάπτεν Μπλάϋ στο βιβλίο η ανταρσία του Μπάουντυ.

Που έκοψαν την μισθολογική παροχή των δημοσίων σχέσεων στα στελέχη της Εταιρίας για να μειώσουν κατά 400.000 ευρώ το ετήσιο λειτουργικό κόστος και ταυτόχρονα αύξησαν κατά 425.000 ευρώ το κόστος των θέσεων ευθύνης.

Που ο Διευθύνων Σύμβουλος εξαίρεσε τον εαυτό του από όλες τις περικοπές.

Οι εργαζόμενοι παρακολουθούν σαν απλοί θεατές μια κακοστημένη παράσταση που όμως έχει άμεσο αντίκτυπο στο μέλλον των οικογενειών τους.

Παρακολουθούν τα κατευθυνόμενα δημοσιεύματα για λειτουργική εξυγίανση της Εθνικής Ασφαλιστικής.

Παρακολουθούν τα κατευθυνόμενα δημοσιεύματα για μαύρες τρύπες, που ποτέ όμως δεν ανακαλύπτεται ο δημιουργός τους.

Παρακολουθούν στελέχη της ΕΤΕ να κραδαίνουν χαρτοφύλακες με υλικό επιβαρυντικό τάχα μου για υπαλλήλους, που ποτέ όμως δεν αποκαλύπτουν.

Παρακολουθούν την Διοίκηση να μην κάνει τίποτε όταν τους λέμε να ανοίξουν όλες τις υποθέσεις που θεωρεί, η ίδια η Διοίκηση, ότι ζημιώθηκε η Εταιρία.

Και από την άλλη πλευρά η Διοίκηση, παρακολουθεί ατάραχη το γεγονός ότι πλέον για κάθε 1 αυτοκίνητο που ασφαλίζεται στην Εταιρία μας 3 ακυρώνονται.

Παρακολουθεί ψύχραιμη αποδίδοντας μόνο στην οικονομική κρίση την δραματική άνοδο των εξαγορών των συμβολαίων ζωής.

Παρακολουθεί αδιάφορα χωρίς να καταφέρνει να ανακόψει την αύξηση των ληξιπρόθεσμων ανείσπρακτων που ξεπερνούν τον ένα χρόνο.

Παρακολουθεί ικανοποιημένη την Εταιρία να κατακλύζεται με δεκάδες συμβούλους και στελέχη της Τράπεζας που αδυνατούν να κατανοήσουν την λειτουργία της, γιατί πολύ απλά δεν ξέρουν την διαφορά ανάμεσα σε έναν δανειοδοτούμενο και έναν ασφαλιστικό πράκτορα και που απαιτούν να "γίνουμε Τράπεζα"

Παρακολουθεί με μισόκλειστα μάτια την AXA και τη Groupama να μας λεηλατούν τα συμβόλαια πυρός.

Παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς εδώ και 3 μήνες τις συνεδριάσεις του Δ.Σ. της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών γιατί δεν έχει ζητήσει να συμμετάσχει στο Δ.Σ. μετά την παραίτηση του Μ. Μωυσή.

Που δεν εκπροσωπείται αυτή τη στιγμή στην διαχειριστική Επιτροπή του Επικουρικού Κεφαλαίου και σφυρίζει αδιάφορα γι' αυτό.

Παρακολουθεί σκυμμένη πάνω στα άψυχα reports την πορεία των Υποκαταστημάτων και δεν έχει επισκεφθεί ούτε μια φορά τα Υποκαταστήματα εκτός Αττικής.

Που συνέχεια ανακαλύπτει εσωτερικούς εχθρούς και αυξάνει την εσωτερική καταστολή.

Που θεωρεί ότι η εργασιακή απόδοση ανεβαίνει με την απειλή και όχι με την παρακίνηση και την πειθώ.

Που θεωρεί ότι ξέρει τα πάντα όλα και δεν χρειάζεται την άποψη των εργαζομένων.

Που η επιτροπή που ορίστηκε από το Δ.Σ. για την μείωση του κόστους λειτουργίας δεν συγκλήθηκε ποτέ.

Γιατί οι προσωπικές της σχέσεις με την Διοίκηση της ΕΤΕ της εξασφαλίζουν το δικαίωμα να μην ελέγχεται για ότι κάνει.

Γιατί ακόμα και για να εγκρίνει το πλαστικό κάλυμμα για τις τουαλέτες χρειάζεται να αποφασίσουν ένας Διευθύνων Σύμβουλος, ένας Γενικός Διευθυντής και τρείς Διευθυντές.

Γιατί για να πληρώσει μια ζημιά συμβολαίου fronting έχει ορίσει ότι χρειάζεται απόφαση του Δ.Σ. της Εταιρίας, ανεξάρτητα από το αν δεν εκταμιεύεται ούτε ένα ευρώ από την Εθνική Ασφαλιστική.

Συνάδελφοι,

Συμπληρώθηκαν 11 μήνες από την αλλαγή της Διοίκησης της Εταιρίας μας.

Καλό είναι όλοι μας να κάνουμε μια αποτίμηση για το τι έγινε αυτό το διάστημα.

Και πρώτα απ' όλους ο καπετάνιος που ο πλοιοκτήτης αυτού του καραβιού έχει ορίσει στο τιμόνι της.

Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουν και μαζί με αυτούς και όλοι μας;

Εκτός και αν αυτή η πορεία που έχουν χαράξει είναι εντελώς συνειδητή προκειμένου να δικαιολογηθεί η επόμενη προσπάθεια ξεπουλήματος της Εταιρίας μας.

Η ΑΠΕΡΓΙΑ της Τετάρτης 23/2 είναι η ευκαιρία να δώσουμε την δική μας απάντηση στην απαξίωση της Εταιρίας και των εργαζόμενων.

Συναδελφικά

Η Σ.Ε.