Συνάδελφοι,

Λάβαμε την παρακάτω επιστολή από ομάδα συναδέλφων και θεωρούμε σωστό, όπως άλλωστε αιτήθηκαν, να σας την κοινοποιήσουμε.

Ακολουθεί η επιστολή της "Λέσχης Προβληματισμού Εργαζόμενων στην Εθνική Ασφαλιστική".

Συναδελφικά,

Η Σ.Ε.

- - -

Ανακοίνωση για την Γενική Συνέλευση

Συνάδελφοι,

Η Γενική Συνέλευση της Τετάρτης είναι κρίσιμη.

Ο καινούριος ΕΚΕ καθιερώνει την περαιτέρω συγκεντροποίηση της αρμοδιοτήτων, την απεριόριστη ελευθερία του διευθυντικού δικαιώματος και την καταστρατήγηση όλων των δικαιωμάτων που είχαμε ως τώρα. Καθιερώνει την "ενός ανδρός αρχή" σαν το επιθυμητό μοντέλο διοίκησης για την Εταιρεία.

Πονηρά σκεπτόμενη, η Διοίκηση βάφτισε το διάγραμμα της εταιρικής ιεραρχίας "διάγραμμα ανέλιξης" για να δώσει την εντύπωση ότι αν συνυπογράψουμε τον καινούριο ΕΚΕ, η εξέλιξη του καθενός από εμάς θα είναι άμεση και αλματώδης. Ωστόσο, όλη αυτή η παραφιλολογία περί εξέλιξης είναι μια φενάκη που στόχο έχει να τονώσει τον εγωισμό των περισσότερο φιλόδοξων και σε αυτό το κρίσιμο σημείο της διαπραγμάτευσης να μας στρέψει τον έναν εναντίον του άλλου, το μεμονωμένο άτομο εναντίον του συνόλου. Μην ξεχνάμε συνάδελφοι ότι το σχήμα οργάνωσης της Εταιρείας είναι ιεραρχικό. Εκ των πραγμάτων λοιπόν οι θέσεις ευθύνης είναι λίγες και μόνο μια μειοψηφία απο εμάς θα μπορέσει κάποια στιγμή να προαχθεί, παρά το γεγονός ότι μπορεί όλοι να θεωρούμε ότι το αξίζουμε. Επίσης, αν ληφθεί υπόψη η διαρκής τάση για μείωση των κατώτερων θέσεων ευθύνης μέσω του οργανογράμματος, για καθετοποίηση και κεντροποίηση λειτουργιών και αρμοδιοτήτων υπέρ των ανώτερων διευθυντικών βαθμίδων και η καχυποψία κι απαξίωση με την οποία η Διοίκηση αντιμετωπίζει το υπάρχον προσωπικό, θεωρούμε ότι κάθε κουβέντα για "ανάδειξη στελεχών" και για "προϋποθέσεις εξέλιξης" γίνεται εκ του πονηρού με σκοπό να κολακέψει εγωισμούς και να ξεγελάσει τους εργαζόμενους.

Η Διοίκηση απαιτεί να εγκρίνουμε έναν κανονισμό που συναρτά τα πάντα απο τα φύλλα ποιότητας, χωρίς ωστόσο να έχει παρουσιάσει εκείνο το "αδιάβλητο" σύστημα αξιολόγησης που θα αποτυπώνει "αμερόληπτα" κι "αντικειμενικά" την παραγωγικότητα σε ένα εργασιακό αντικείμενο που πολλές φορές η παραγωγικότητα δεν μπορεί να είναι ποσοτικά μετρήσιμη, που θα είναι θωρακισμένο από έξωθεν επιρροές και από παρεμβάσεις και αυθαιρεσίες της ίδιας της Διοίκησης. Από την μεριά μας, θα λέγαμε ότι μας ζητούν να πάμε στον πόλεμο, χωρίς πρώτα να μας δείξουνε τα όπλα. Μας ζητούν να περιβάλλουμε με άνευ όρων εμπιστοσύνη μια Διοίκηση που με τη στάση της έχει αποδειχτεί εχθρική προς τους εργαζόμενους, επιλέγοντας μια σκληρή διαπραγματευτική τακτική που έχει ως αφετηρία τον περαιτέρω περιορισμό των δικαιωμάτων μας και ως κατάληξη εκβιαστικά διλήμματα. Εσείς συνάδελφοι είστε έτοιμοι και πρόθυμοι να εναποθέσετε το μέλλον σας, ακόμη και στην περίπτωση απόλυσης, αποκλειστικά στα χέρια της εκάστοτε Διοίκησης;

Αναφορικά με τις άδειες, ο Διευθύνων Σύμβουλος στις κατ' ιδίαν συναντήσεις του με το προσωπικό ανάφερε ότι ως Εταιρεία είμαστε πάνω απ' το μέσο όρο της αγοράς και γι' αυτό θα πρέπει να μειωθούν. Κι ερωτούμε: σε τι εμπόδισε το ισχύον καθεστώς αδειών την Εταιρεία να σημειώσει ρεκόρ κερδών τη χρονιά που μας πέρασε; Μήπως η Διοίκηση θα πρέπει να πάψει να στηρίζεται στην νεοφιλελεύθερη πρακτική της σύγκρουσης και του εκφοβισμού του προσωπικού ως εργαλείου διοίκησης της Εταιρείας; Μήπως οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι το ικανοποιημένο προσωπικό, ο υπάλληλος που δεν υποχρεωμένος να αγωνιά για το παιδί ή τον ηλικιωμένο γονέα που αφήνει στο σπίτι, ο υπάλληλος που έχει επιτύχει ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και την οικογενειακή ζωή του, μπορεί να κάνει απερίσπαστος την δουλειά του και γι' αυτό είναι παραγωγικότερος και αποδοτικότερος και άρα προς το συμφέρον της Εταιρείας;

Δεν υπάρχει εργαζόμενος που να μην επιζητά τον διάλογο με την εργοδοσία. Όλοι θέλουμε μια Διοίκηση κοντά στον εργαζόμενο, που θα αφουγκράζεται τους προβληματισμούς του και θα προσέρχεται με καλή διάθεση στις διαπραγματεύσεις, έχοντας κατά νου ότι οι εργαζόμενοι αποτελούμε μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος. Σε αντίθεση με την εκάστοτε Διοίκηση, εμείς ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε εδώ. Θέλουμε το καλό της Εταιρείας μέσα στην οποία μεγαλώσαμε και χάρη στην οποία βγάζουμε τα προς το ζην. Ζητάμε απο την Διοίκηση να επιδείξει έστω και την ύστατη ώρα πνεύμα συνεργασίας και να μην μας εξωθήσει σε κινητοποιήσεις.

Αν όμως φτάσουμε σε αυτό το σημείο, θέλουμε να διαβεβαιώσουμε τους συναδέλφους ότι μια κινητοποίηση δεν είναι ποτέ χωρίς νόημα, ή χωρίς πιθανότητες επιτυχίας. Έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι απο μια απεργία μόνο οι εργαζόμενοι βγαίνουν ζημιωμένοι. Εμείς ρωτάμε, απο πότε μια απεργία δεν έχει κόστος για την επιχείρηση που την υφίσταται; Σε μια απεργία υπάρχει κόστος για τους εργαζόμενος, αλλά υπάρχει σίγουρα και για την Εταιρεία και γι' αυτό η απεργία παραμένει σε τελική ανάλυση ο πιο ισχυρός μοχλός πίεσης που διαθέτουμε. Ας βάλουμε τέλος στην μοιρολατρία κι ας συνειδητοποιήσουμε ότι χωρίς κάποιες προσωρινές έστω θυσίες τίποτα δεν γίνεται να κερδηθεί. Αρκεί να έχουμε την θέληση να στηρίξουμε τον αγώνα μας και να μην κάνουμε πίσω ωσότου τα αιτήματα μας εκπληρωθούν.

Καλούμε τους συναδέλφους να αποφασίσουν την Τετάρτη με πλήρη συναίσθηση της βαρύτητας που θα έχει η ψήφος τους για το μέλλον μας ως εργαζόμενων στην Εθνική Ασφαλιστική.

Συναδελφικά,

Λέσχη Προβληματισμού Εργαζόμενων στην Εθνική Ασφαλιστική

- - -