09 Ιουλ 2014

Το Επικουρικό μας Ταμείο και η εργοδοτική εισφορά των ασφαλιστικών εταιριών

Συνάδελφοι,

Μετά την ψήφιση από την συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ του νόμου που απάλλαξε τις ασφαλιστικές εταιρίες από την εργοδοτική εισφορά στο κλαδικό Επικουρικό μας Ταμείο, οι εργοδότες θεώρησαν ότι τους δόθηκε η χρυσή ευκαιρία να ενισχύσουν τα κέρδη τους.

Η Ένωση κρατά υποκριτικά χαμηλούς τόνους, προβάλλοντας δήθεν ότι η πρόθεση της είναι να διατηρηθεί το Επικουρικό μας Ταμείο και να παρέχει "αξιοπρεπείς" συντάξεις, που δεν προσδιορίζουν όμως το πώς το εννοούν. Προφανώς προσβλέπουν στην μεγάλη πίτα της επαγγελματικής ασφάλισης. Ακόμα και μετά από την πίεση του Ταμείου δεν απαντούν για το ύψος της εργοδοτικής εισφοράς.

Μέχρι στιγμής η θέση της Ένωσης δεν αφορά το ύψος της εισφοράς, αλλά θέτουν προαπαιτούμενα που μόνο αν γίνουν δεκτά, θα συζητήσουν για την εργοδοτική εισφορά.

Τα προαπαιτούμενα που έθεσαν είναι:
·        Το Ταμείο να λειτουργεί αποκλειστικά με κεφαλαιοποιητικό σύστημα καθορισμένης εισφοράς.
·        Να δημιουργηθούν ατομικές μερίδες με την μέχρι τώρα περιουσία του Ταμείου να επιμερίζεται στους νυν ασφαλισμένους.
·        Να πάρουν στα χέρια τους την Διοίκηση του Ταμείου

Ας προσπαθήσουμε λίγο να αναλύσουμε τι είναι αυτά που θέτει σαν προαπαιτούμενα η Ένωση των Ασφαλιστικών Εταιριών προκειμένου (!) να μας απαντήσει για το ύψος της εργοδοτικής εισφοράς που προτίθεται να καταβάλει:

Κατ' αρχή τι είναι το κεφαλαιοποιητικό σύστημα καθορισμένης εισφοράς με ατομικούς λογαριασμούς που προτείνει:

Οι ασφαλισμένοι και οι εργοδότες θα καταβάλλουν προκαθορισμένες εισφορές στο Επικουρικό σε ατομικούς λογαριασμούς που την ευθύνη διαχείρισης τους θέλει να έχει η Ένωση, ελέγχοντας το Δ.Σ. του Ταμείου, πιθανά παραχωρώντας την διαχείριση σε κάποια ασφαλιστική Εταιρία. Τα κεφάλαια αυτά επενδύονται και, μαζί με τις ετήσιες καταβολές του ασφαλισμένου, του εργοδότη αλλά και τις αποδόσεις τους, συσσωρεύονται και δημιουργούν το συνολικό κεφάλαιο. Το κεφάλαιο αυτό, στη φάση της συνταξιοδότησης, αποτελεί τη βάση υπολογισμού της σύνταξής του εργαζόμενου. Στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα οι εισφορές αποτελούν αποταμίευση του ασφαλισμένου που δεν χρησιμοποιείται για να χρηματοδοτήσει τις συντάξεις άλλων. Η αποταμίευση αυτή επενδύεται σε διάφορα περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα, τίτλους ή παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα) και χρηματοδοτεί τη σύνταξη του κατόχου της στο μέλλον.

Όμως… ποιος θα χρηματοδοτεί την κοινωνική πολιτική του επικουρικού μας Ταμείου. Ποιος, δηλαδή, θα πληρώνει τη σύνταξη αυτών που θα καταστούν ανίκανοι για εργασία; Πώς θα ενισχυθεί η σύνταξη κάποιου του οποίου ο "ατομικός λογαριασμός" (λόγω ανεργίας κ.τ.λ.) δεν του εξασφάλισε εισόδημα μεγαλύτερο από το όριο της έσχατης φτώχιας; Το Ταμείο θα αδιαφορήσει για αυτούς τους συναδέλφους μας;
Το Ταμείο πώς θα αντιδράσει όταν αρχίσει να διαρρηγνύεται η κοινωνική συνοχή του κλάδου; Θα εστιάσει τη ρητορική του στη λογική της αναλογικότητας του ασφαλιστικού συστήματος ("όσα έδωσες τόσα θα πάρεις") απορρίπτοντας το κοινωνικό στοιχείο που εμπεριέχει κάθε πολιτική κοινωνικής ασφάλισης; Τι θα γίνει με τις συντάξεις αναπηρίας και χηρείας; Θέλουμε στο Ταμείο μας το συνταξιοδοτικό μοντέλο της Χιλής του Πινοσέτ;

Ποιος θα διασφαλίζει, καλύτερα από τους ίδιους τους ασφαλισμένους, την επενδυτική πολιτική; Πρόσφατη είναι η πτώχευση της Ασπίδας με τους 300.000 ασφαλισμένους, που λειτουργούσε κάτω από την εποπτεία του κράτους που όμως κοιμόταν, πρόσφατο είναι το σκάνδαλο με το ασφαλιστικό ταμείο της Enron που άφησε χιλιάδες εργαζόμενους χωρίς σύνταξη.

Και το σημερινό απόθεμα των 500.000.000 ευρώ πως θα χωριστεί σε ατομικούς λογαριασμούς την στιγμή που το Ταμείο δεν είναι ακόμα πλήρως χρηματοδοτημένο; Οι συνταξιούχοι θα απορροφήσουν όλη την ζημιά του psi; Και για τις εταιρίες που έκλεισαν και οφείλουν στο Ταμείο εισφορές, φταίνε οι εργαζόμενοι να χάσουν ασφαλιστικό χρόνο;

Το σημερινό μοντέλο λειτουργίας του Ταμείου μας που είχε πετύχει το ίδιο επίπεδο σύνταξης ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας, στο κεφαλαιοποιητικό θα μεταβληθεί σε ένα σύστημα golden retired και πληβείων συνταξιούχων αν χάσει την κοινωνική του διάσταση. Τα σημερινά golden boys και σύμβουλοι θα παραμείνουν στην ίδια χρυσή κατηγορία και σαν συνταξιούχοι, ενώ ένας απλός εργαζόμενος με 35 χρόνια θα παίρνει 100 - 150 ευρώ σύνταξη.

Αυτά είναι το προαπαιτούμενα της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών, που μας καλούν να δεχτούμε.

Γι' αυτό τον λόγο θέλει εκβιαστικά να πάρει την πλειοψηφία της Διοίκησης του Ταμείου.

Ε λοιπόν όχι. Δεν ανεξαρτητοποιήσαμε το Ταμείο μας γι' αυτό το λόγο, δεν θα δεχτούμε να εξαφανιστεί η κοινωνική διάσταση της επικουρικής ασφάλισης, δεν θα υποκύψουμε στις πολυεθνικές που μας βλέπουν σαν αριθμούς.

Για μας, "όποιο και να είναι το ερώτημα, η απάντηση είναι ο άνθρωπος"….


Συναδελφικά
Η Σ.Ε.