10 Οκτ 2018

Η μήτηρ και η θυγάτηρ

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια πολύ πλούσια κυρία η Ζούλα η τραπεζούλα, που είχε μια θυγατέρα την Κούλα την ασφαλιστικούλα, που ήταν όμως έξυπνη, αλλά πολύ άτακτη και ζωηρή και η στριμμένη μαμά της θεωρούσε ότι της έτρωγε όλα τα λεφτά (σχετικό άσμα: "μου 'φαγες όλα τα δαχτυλίδια" Γιώργος Μητσάκης). Αρραβωνιάστηκε μάλιστα έναν όμορφο, συνεσταλμένο και σεβαστικό παιδί τον Μήτσο τον Αναλογισταρά με τ' όνομα. Η μαμά όμως έλεγε ότι δεν ξέρουν από δουλειά και είναι ακαμάτηδες, δεν έχουν οργάνωση και διαδικασίες.

Το ζευγάρι όμως ήξερε τα κόζα του και έλεγε στην πλούσα μάνα ότι "τα παλάτια και τα πλούτη δε με συγκινούνε" (Βαγγέλης Περπινιάδης) και συνέχιζαν να δουλεύουν όπως ξέρανε, αλλά η μαμά που δεν τους πίστευε έστελνε να τους ελέγχουν συνέχεια και να τους λένε ότι πρέπει να δουλέψουν καλύτερα "Δουλεύω μπρος στη μηχανή, στη βάρδια δύο δέκα, κι από την πρώτη τη στιγμή, μου στείλανε τον ελεγκτή, να μου πετάξει στο αυτί, δυο λόγια νέτα σκέτα" (Λάκης Χαλκιάς). Και σιγομουρμούριζαν μέσα από τα δόντια τους "θα γυρίσει κι ο τροχός θ' ..αγαπήσει κι ο φτωχός" (θυμόσοφος λαός).

Και η ζωή συνεχίζονταν και η μαμά γκρίνιαζε και μιζέριαζε, επειδή είχε δώσει παλιά κάτι δανεικά στο ζευγάρι για να 'χουν για τα εισιτήρια του λεωφορείου και να μην τους πιάσει ο ελεγκτής και πληρώσουν μεγάλο πρόστιμο. Αλλά μην νομίσετε ότι τους τα έδωσε τσάμπα..7,5% επιτόκιο τους χρέωσε, με ένα δάνειο που δεν τελειώνει ποτέ, έτσι για να μην παίρνουν θάρρητα.

Μέχρι που ήρθε ο καιρός και γύρισε ο τροχός…

Η μαμά που είχε και πολλούς συμβούλους γύρω της (η Πηνελόπη και οι μνηστήρες, Όμηρος) ανακοίνωσε ότι ο οικογενειακός ισολογισμός πενταετίας έβγαλε ζημιές 6 δις! και αν δεν ήταν το ανεπρόκοπο, όπως νόμιζε, ζευγάρι, οι ζημιές θα ήταν περίπου μισό δις παραπάνω!

Η πρώτη σκέψη του ζευγαριού ήταν η τσαντίλα!!!

"Να την πουλήσουμε την μάνα μας". Κι αν δεν θέλει, με το ζόρι . "Δεν μπορούμε πια εμείς να τσοντάρουμε να βγαίνει λάδι εκείνη" και να μας κατηγορεί συνέχεια χωρίς να ξέρει τη δουλειά μας, να μην μας αφήνει να μαγειρεύουμε τα φαγητά που ξέρουμε και θέλουμε, να μας βάζει χέρι συνέχεια..

Όμως, σκέφτηκαν κάτι σοφό που είχε πει ο πρώην σύζυγος της μαμάς Ζούλας της Τραπεζούλας, ο μπαμπάς Τόλης πριν λίγα χρόνια: "Δεν πουλάμε τα ασημικά μας" (Απόστολος Ταμβακάκης). Γιατί όσο κι αν η μαμά έκανε τις κουτσουκέλες της, ήταν το πιο πολύτιμο ασημικό, κορώνα στο κεφάλι τους.

Αλλά τους έπιασε το παράπονο:

Γιατί ρε γαμώτο; Γιατί; "Πουν τα χρόνια που ξηγιόμαστε αλάνικα και που σέρνε η μαμά τα σκυλιά με τα λουκάνικα" (Νίκος Γούναρης).

Δεν πειράζει όμως… Τώρα στην ανάγκη της θα την συντρέξουμε εμείς.. Αρκεί να μας αφήσει η μαμά να πάμε σπίτι της και να την τσεκάρουμε γιατί βρε παιδί μου γιατί πολύ σπάταλη είναι. Όλο παρατρεχάμενους ταΐζει.. Θέλει κι αυτή τον έλεγχό της… Να την φρενάρουμε και λίγο… Με τον καλό τον τρόπο κι αν δεν ισιώσει και καμιά σφαλιάρα να στρώσει… Θα της δίνουμε λεφτά με ρέγουλα γιατί δεν θα είμαστε συνέχεια εδώ να της βάζουμε πλάτη να μας βγαίνει το λάδι…

Συναδελφικά,
Η Σ.Ε.

ΥΓ: Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα ή τράπεζες είναι συμπτωματική.