24 Οκτ 2018

Όταν οι "επιστήμονες" παίρνουν πολιτική θέση

Συνάδελφοι,

Είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον όταν “ανεξάρτητες” επιστημονικές ομάδες παίρνουν θέση για τα κρίσιμα πολιτικά θέματα, για να διατυπώσουν την “αντικειμενική” τους άποψη.
Αναφερόμαστε στην συνέντευξη τύπου που προγραμματίζει η Ένωση Ελλήνων Αναλογιστών στις 6/11/2018 με θέμα παρουσίαση προτάσεων για το Ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα, που συνέταξαν δυο στελέχη της Εταιρίας μας και ένα μέλος της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής.
Και μάλιστα όταν η «παρουσίαση» αυτή έχει ήδη δεχτεί σφοδρότατες αντιδράσεις από τους πιο διακεκριμένους αναλογιστές.
Δεν έχουν περάσει ούτε δυο μήνες από την δήλωση του βουλευτή της Ν.Δ. Κ. Καραγκούνη ότι “Μόλις γίνουμε κυβέρνηση, θα εφαρμόσουμε τον προσωπικό κουμπαρά του Πινοσέτ”, η οποία έκανε σάλο, και έρχονται μερικά «εξέχοντα» μέλη της Ένωσης Αναλογιστών Ελλάδος να δώσουν την “αντικειμενική και επιστημονική” τους άποψη επί του θέματος. Φυσικά και πάλι πιθανολογούμε ότι η συζήτηση θα κινηθεί γύρω από την ιδιωτική ασφάλιση και την μεταφορά του μεγαλύτερου μέρους της δημόσιας ασφάλισης στην ιδιωτική.
Φυσικά αυτά που δε θα μας πούνε είναι:
1. Έχουν οι πολίτες την δυνατότητα να πληρώνουν τα χρήματα που θα ζητηθούν για τον τρίτο πυλώνα ασφάλισης;
2. Έχουν οι ασφαλιστικές εταιρείες τις υποδομές για να το υποστηρίξουν;
3. Τι θα κάνουν αυτοί που έχουν ήδη διανύσει το μεγαλύτερο μέρος του επαγγελματικού τους βίου στο (παλιό) αναδιανεμητικό σύστημα; Πως θα γεμίσουν τον προσωπικό τους κουμπαρά;
4. Μπορεί να γίνει μια τόσο μεγάλη μεταρρύθμιση στο συνταξιοδοτικό σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;
5. Τι εγγυήσεις μπορούν να δοθούν για την διασφάλιση των χρημάτων των πολιτών;
Το περίεργο είναι ότι οι δυο εκ των τριών συγγραφέων της μελέτης εργάζονται στην εταιρεία μας και, πιο συγκεκριμένα, ο ένας είναι μέλος της διοίκησης (Ηρακλής Δασκαλόπουλος) και ο άλλος ο προσληφθείς πριν λίγες ημέρες από την εταιρεία μας (με αδιαφανείς διαδικασίες) Λευτέρης Ζαρκαδούλας. Η κατάθεση μελέτης για ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα εκ μέρους στελεχών ασφαλιστικών επιχειρήσεων μπορεί να θεωρηθεί και ως σύγκρουση συμφερόντων.
Καλύτερα θα ήταν να ασχοληθούν και λίγο με τον κλάδο των αυτοκινήτων, η παραγωγή του οποίου δεν αναπτύσσεται, ή με τον δείκτη ζημιών του κλάδου Ζωής στην εταιρεία μας…
Αναρωτιόμαστε αν η διοίκηση αντιλαμβάνεται τις ευθύνες που έχει στο συγκεκριμένο θέμα ή επιθυμεί και η ίδια συνειδητά να εμπλακεί σε πολιτικά παιχνίδια.

Συναδελφικά,
Η Σ.Ε.