Συνάδελφοι,

Μπροστά στην απόφαση για την δίκη των νεοναζί ηθικών ή φυσικών δολοφόνων, της Χρυσής Αυγής, τώρα πια που φαίνεται πως η καταδίκη τους είναι πάνδημο αίτημα, που δεν μπορεί κανείς να του πάει κόντρα χωρίς να σπάσει τα μούτρα του, ας σκεφτούμε πόσο δίπλα μας εκκολάπτονταν το αυγό του φιδιού.

Το φίδι, όμως, δεν είναι κάποιος άγνωστος. Είναι ο συγγενής, ο φίλος, ο συνάδελφος, ο γείτονας μας που μιλάει για καθαρή φυλή, που προσπερνάει δικαιολογώντας τους πνιγμούς μεταναστών, που προπηλακίζει ανήλικα, ή γυναίκες, που σκοτώνει ομοφυλόφιλους, που ζητάει διώξεις μαθητών, που ξερνάει ρατσιστικό οχετό στα social media και ονειρεύεται εμφυλίους και καταχτήσεις, που κοιτάζει την πάρτη του και την βολή του, που είναι ο άνθρωπος της διπλανής μας πόρτας.

Είμαστε δίπλα στην Μάγδα Φύσσα, στους γονείς του Λουκμάν, στους Αιγύπτιους αλιεργάτες, στα παιδιά του ΠΑΜΕ που κολλούσαν αφίσες. Δίπλα στους ανθρώπους που ήταν στην αίθουσα του δικαστήριου, στην δίκη που τράβηξε πεντέμισυ χρόνια. Δίπλα στην Δήμητρα και την Παρασκευή, που δεν φοβήθηκαν μην "μπλέξουν" και τόλμησαν να καταθέσουν ενάντια στους Χρυσαυγίτες. Δίπλα στον κύριο Λεωνίδα που βρισκόταν κάθε μέρα στην αίθουσα, για να μην αφήσει τους μάρτυρες κατηγορίας μόνους απέναντι στα κτήνη. Για να μην περάσουν αυτοί όσα πέρασε εκείνος ως μάρτυρας κατηγορίας στην υπόθεση Λαμπράκη. Για να υπάρξει δικαιοσύνη.

Δεν είμαστε, ούτε νοιώθουμε απλά ένα τούβλο στο τοίχος της Δημοκρατίας που κάνουν ότι χτίζουν αυτοί, που χρόνια τώρα, ξέπλεναν και δικαιολογούσαν τους νεοναζί.

Στους 440.000 "μπατριώτες" που έριξαν το 2012 το ψηφοδέλτιο με την σβάστικα στην κάλπη, αλλά και όλους τους σημερινούς όψιμους «αντιφασίστες» της μόδας, στέλνουμε το παρακάτω τραγούδι.

Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον

καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.

Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω,

καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν

και χάνονται βαθιά στα περασμένα.

Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,

μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον.

Δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος

που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι,

το κουρασμένο βήμα του το ξέρω

και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θε ν’ απλώσει σαν χολέρα

πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,

και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα

αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

Φώντας Λάδης

Συναδελφικά,

Η Σ.Ε.

Υ.Γ: Δείτε το ντοκιμαντέρ Φασισμός Α.Ε.παραγωγής Infowar [https://youtu.be/vEc-mNyZWW4]