Τους ανθρώπους της Εθνικής Ασφαλιστικής. Όλους εκείνους που καθημερινά δίνουν τη μάχη της εξυπηρέτησης και προσπαθούν για να κρατήσουν ψηλά το εταιρικό της όνομα.

Το Σύνταγμα της χώρας ορίζει ότι: «Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας».

Και έτσι θα έπρεπε να είναι, αλλά δεν είναι…

Γιατί κάποιοι επιτήδειοι, εκμεταλλευόμενοι ψηφισμένες από την Βουλή διατάξεις, όρισαν την έννοια του έργου αντί της εργασίας.

Πρόθυμοι εργοδότες έφτιαξαν εταιρίες που παρέχουν τάχα έργο και όχι εργασία.

Ένα έργο που κρατάει ίσαμε ένα εργασιακό βίο και αμείβεται εξευτελιστικά, μειώνοντας το εργατικό κόστος με «αόρατους» εργαζόμενους που δουλεύουν με τον φόβο της απόλυσης.

Ένα έργο που κανείς δεν ξέρει ποιο είναι μιας και πραγματικά αυτοί οι «αόρατοι» εργαζόμενοι κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά με τους «κανονικούς», παίρνοντας όμως ελάχιστα χρήματα και έχοντας παράλληλα ελάχιστα δικαιώματα.

Και υπάρχουν «άνθρωποι» που θεωρούν τους εαυτούς τους δεξιούς, κεντρώους, προοδευτικούς, δηλωμένους απολιτίκ, εργοδότες που το υποθάλπουν και το ενισχύουν, αλλά παράλληλα κάνουν κοινωνικές αγαθοεργίες, που θεωρούνται τίμιοι, και που κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια, αυτοθαυμαζόμενοι για το θεάρεστο έργο που παρέχουν στην κοινωνία, ενεργώντας με την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης.

Και οι «αόρατοι» εργαζόμενοι σφίγγουν τα δόντια και προσπαθούν απλά να βγάλουν οικονομικά το μήνα.

Το 1/3 της Εταιρίας μας αποτελείται πια από αυτούς τους εργαζόμενους. Τους «αόρατους».

Αυτούς που παράγουν «έργο» μαζεύοντας κέρδη για την Εθνική Ασφαλιστική, παρέχοντας εξυπηρέτηση για τους ασφαλισμένους της.

Αυτούς που δίνουν το δικαίωμα στους διοικούντες και στα αφεντικά «της μεγάλης μας φίλης» να κοκορεύονται και να φωτογραφίζονται τραβηγμένοι από κάτω για να φαίνονται πιο ψηλοί.

Η ξεφτίλα τους δεν έχει τελειωμό. Με αστείες δικαιολογίες υποκρίνονται ότι δεν βλέπουν τους «αόρατους», ότι δεν ακούνε τα παράπονα, ότι δεν υπάρχουν γι’ αυτούς.

Και αυτοί μπορεί να λέγονται άνθρωποι με ηθική και φιλότιμο…

Αλλά ποιος το έχασε για να το βρουν αυτοί.

Η θέση της παράταξης μας απλή και ξεκάθαρη. Σταδιακή ένταξη των «αόρατων» εργαζόμενων στο προσωπικό της Εταιρίας με βάση τα χρόνια της «αόρατης» υπηρεσίας τους.

Στο ενδιάμεσο διάστημα αυξήσεις μισθών και δικαιωμάτων, ώστε να κλείσει η τεράστια ψαλίδα που υπάρχει σήμερα.

Για να γίνουν οι «αόρατοι», ορατοί.

Συναδελφικά,

Η Σ.Ε.