Δέκα χρόνια..

Δέκα χρόνια πέρασαν ήδη από τότε που τρείς συνάδελφοι του διπλανού γραφείου που υπηρετούσαν στο Υποκατάστημα Θεσσαλονίκης εξοντώθηκαν εργασιακά και ηθικά από την Διοίκηση της Εταιρίας, η οποία αποφάσισε ότι πρέπει να κάψει και τα χλωρά μαζί με ξερά και να τους πετάξει στο δρόμο, χωρίς καμία λογική.

Δέκα χρόνια ταλαιπωρίας, απαξίωσης, στιγματισμού. Η ζωή των συναδέλφων καταστράφηκε, το δικαίωμα τους στην δουλειά χάθηκε, ο κοινωνικός περίγυρος τους αντιμετώπιζε σαν παρίες. Δέκα χρόνια προσπάθειας να σταθούν πάλι στα πόδια τους, να θρέψουν τις οικογένειές τους

Δέκα ολόκληρα χρόνια πήρε στην Ελληνική δικαιοσύνη να βγάλει την ετυμηγορία της.

Ομόφωνα ΑΘΩΟΙ.

Περιμένετε ότι η Διοίκηση της Εταιρίας θα αναγνώριζε το λάθος της και θα αποκαθιστούσε τους συναδέλφους μας;

Όχι βέβαια. Η εξουσία, απ’ όπου κι αν προέρχεται ποτέ δεν παραδέχεται ότι μπορεί να σφάλλει.

Με μία απαράμιλλη εκδικητικότητα, ζήτησε με υπόμνημά της από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να ασκήσει αναίρεση κατά της αθωωτικής, για τους τρείς συναδέλφους μας, απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης. Και ο εισαγγελέας, γιατί ο ισχυρός πρέπει να έχει πάντα δίκιο, την άσκησε.

Χρόνια ακόμα ταλαιπωρίας περιμένουν τους συναδέλφους μας Λάζαρο Καμπάογλου, Μάκη Τάντση και Άκη Καλαιντζή μέχρι τη δικαίωσή τους.

Κρίμα για αυτή την Εταιρία που όπου σταθεί και βρεθεί προβάλλει το ανθρώπινο πρόσωπό της. Κρίμα, αλλά όχι και απρόσμενο. Έχει αποδείξει και σε άλλες περιπτώσεις την αναλγησία της.

Έχουμε εμπιστοσύνη στο ήθος, την διαδρομή και τον χαρακτήρα των συναδέλφων.

Αφιερώνουμε σε όλους τους Δαυίδ που καθημερινά μάχονται τον Γολιάθ της εξουσίας, ένα μικρό απόσπασμα από την αθωωτική για τους τρεις συναδέλφους μας, απόφαση του δικαστηρίου:

«.. Περεταίρω αποδείχθηκε ότι οι Θωμάς Τάντσης, Αβραάμ Καλαιντζής και Λάζαρος Καμπάογλου, οι οποίοι κατηγορούνται ότι τέλεσαν τις πράξεις της απάτης και της πλαστογραφίας σε συνέργεια με τους ως άνω κατηγορούμενους, ουδεμία ενεργό συμμετοχή και ανάμειξη είχαν στις αποδιδόμενες και στους ως άνω δυο πρώτους κατηγορούμενους (σσ Ι. Κ και Π.Τ.) πράξεις τους…

… Σύμφωνα με τα ανωτέρω δεν υφίστανται καν οι προϋποθέσεις πλήρωσης καν της αντικειμενικής υπόστασης των αδικημάτων για τα οποία κατηγορούνται..

… Επίσης η Εθνική Ασφαλιστική γνώριζε από την πρώτη στιγμή ότι οι επιλήψιμες πράξεις των συναδέλφων τους σε καμιά περίπτωση δεν είχαν την αναφερόμενη στο κατηγορητήριο ζημιογόνα επίδραση στην περιουσία της, δήθεν λόγω της σύμπραξής τους, αφού αυτοί είχαν ούτως ή άλλως την αποκλειστική και σε κάθε περίπτωση αυτοτελώς ικανή ποιοτικά και ποσοτικά αρμοδιότητα και την ευχέρεια να τις υλοποιήσουν και να επιτύχουν έτσι τους ιδιοτελείς στόχους τους αυτοδυνάμως, επωφελήθηκε όμως των εντυπώσεων που η προσυπογραφή του δημιουργούσε, αφενός για να δρομολογήσει την μεταβολή των υπηρεσιακών δομών στην Βόρεια Ελλάδα, που από καιρό επιδίωκε και αφετέρου για να περιορίσει, στον επιθυμητό από αυτήν βαθμό, τους αριθμούς του υπηρετούντος προσωπικού, με συνοπτικές διαδικασίες και δίχως το κόστος σημαντικών αποζημιώσεων, που θα όφειλε σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση. Έτσι η παράτυπη συμμετοχή του, απλώς δια της ανούσιας προσυπογραφής σε ήδη εκδοθείσες αποδείξεις και επιταγές και τα επακόλουθα που είχε, λόγω της σκόπιμης διαστρέβλωσης της αλήθειας από τον εργοδότη του απλώς προσέδωσε νομιμοφάνεια στην καταστρατήγηση του δικαίου και στην άμεση έκπτωση από τα εργασιακά τους δικαιώματα που υπαγόρευαν οι συμβάσεις τους και η κείμενη νομοθεσία…».

Συναδελφικά,

Η Σ.Ε.