Η ιστορία για μια ακόμα φορά επαναλήφθηκε.

Η ιστορία που έχει δείξει ότι τα αφεντικά, μόλις ο υπάλληλος που νομίζει ότι έγινε κάποιος, επειδή τον έκαναν διευθυντή, έχει την ίδια εξουσία με το αφεντικό και μπορεί ελεύθερα να ρουφιανεύει, να κάθεται στην αναπαυτική πολυθρόνα του χωρίς να δουλεύει, εκτελώντας πάντα με ζήλο τις εντολές του αφεντικού, να προσπαθεί διαρκώς να σκάψει τον λάκο στους συναδέλφους του μπας και ανέβει κι άλλο στην ιεραρχία, απλά γιατί είναι ο yes boss πειθήνιο όργανο σε ότι του ζητήσουν, αυτός που μόλις εκτελέσει το συμβόλαιο απόλυσης εργαζομένων και διαλύσει ένα τμήμα που δούλευε υποδειγματικά και περιμένει ικανοποιημένος το bonus για το κατόρθωμα του, αυτοθαυμαζόμενος για το πόσο γαμάτος είναι, έρχεται και για αυτόν η ώρα του.

Το αφεντικό δεν τον χρειάζεται άλλο. Και μια ωραία πρωία βρίσκονται ο ίδιος στην πόρτα εξόδου, που έδειχνε στους συναδέλφους του.

Η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων.

Καλό ταξίδι μικρούλη διευθυντάκο που νόμιζες ότι επειδή έπαιρνες τον καφέ σου από το Da Capo ήσουν και εσύ capo.

Το έργο επαναλήφθηκε, αλλά δεν έχει τέλος.

Πάντα θα υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι. Η ματαιοδοξία είναι ατελείωτη.

Δεν μοιάζουμε με αυτούς, δε θέλουμε να καταντήσουμε να ξεπουλάμε αρχές, αξιοπρέπεια και ηθική.

Συμμετέχουμε στην Απεργία 18 και 19 Δεκέμβρη!

Για μας, τις οικογένειές μας, για τη ζωή μας!

Συναδελφικά,

Η Σ. Ε.