16 Νοε 2005

Πολυτεχνείο: Υποχρέωση συλλογικής μνήμης

Έχουν περάσει πια πολλά χρόνια για να μπορούμε πια να μιλάμε για γεγονότα μιας και όσοι είναι μικρότεροι των σαράντα το ξέρουν από διηγήσεις των γονιών τους ή από τους επετειακούς γιορτασμούς του σχολείου.
Το Πολυτεχνείο έχει πια γίνει κάτι σαν το "έπος του '40" και σε λίγα χρόνια θα γίνει κάτι σαν την "επανάσταση του '21"
Το Πολυτεχνείο όμως έδωσε στα άτομα της γενιάς του την δυνατότητα να πιστέψουν ότι το όραμα μπορεί να γίνει πραγματικότητα, ότι μπορεί το "εμείς" να μπει πάνω από το "εγώ", ότι μπορεί κάποιοι για τα ιδανικά τους να θυσιάζουν πράγματα που ούτε καν μπορούμε σήμερα να φανταστούμε.
Όσο κι' αν αλλοτριώθηκαν οι εκπρόσωποι της "γενιάς του Πολυτεχνείου" τους ευχαριστούμε γιατί μας έδωσαν κάτι στο οποίο μπορούμε να πιστέψουμε. Ακόμα και σε όσους εξαργύρωσαν την τότε παρουσία τους, η συμμετοχή τους τότε εκεί στον αγώνα τους ψηλώνει στα μάτια μας.
Ας αφιερώσουμε στο νου μας έστω και ένα πεντάλεπτο στους "νέους που τους έλεγαν αλήτες" που ψήλωσαν πάνω από το μπόι τους για να μπορούμε εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε σαν δεδομένο αυτό που τότε ήταν παράνομο. Την ελευθερία μας.
Τους το χρωστάμε έστω κι αν δεν το παραδεχτούμε ποτέ.


Συναδελφικά
Η Σ.Ε.