Συνάδελφοι

Πριν από λίγους μήνες, μέσα στο καλοκαίρι, η κυβέρνηση προχώρησε σε νομοθετικές ρυθμίσεις που καταργούν το 8ωρο, αλλάζουν το καθεστώς αμοιβής των υπερωριών, ελαστικοποιούν τις εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα.

Σήμερα με το νομοσχέδιο για τις ΔΕΚΟ χωρίς να αντιμετωπίζεται κανένα δομικό τους πρόβλημα (κομματισμός, πελατειακές σχέσεις, ανεπάρκεια διοικήσεων) η κυβέρνηση επιχειρεί να σαρώσει τα εργασιακά δικαιώματα και τις διασφαλίσεις των εργαζομένων, να περικόψει αποδοχές, να διαχωρίσει παλαιούς με νέους εργαζόμενους, να απελευθερώσει τις απολύσεις, να καταργήσει κανονισμούς εργασίας, να αποδυναμώσει το ρόλο του ΟΜΕΔ και βέβαια να υπονομεύσει τον κοινωνικό χαρακτήρα των δημοσίων επιχειρήσεων.

Απώτερος σκοπός είναι να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα επιτρέψουν να ολοκληρωθεί η ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ.

Έτσι, οι επόμενες κινήσεις για την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και την ανατροπή μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων τόσο στο ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα θα είναι παιχνιδάκι.

Με αυτά τα δεδομένα κυβέρνηση και εργοδότες ενοχοποιούν τις κατακτήσεις που οι εργαζόμενοι κατάφεραν να πετύχουν τις προηγούμενες δεκαετίες. Δείχνουν λάθος κατεύθυνση (φταίνε τα ρετιρέ) κρύβοντας επιμελώς τα πραγματικά ρετιρέ του μεγάλου κεφαλαίου, θεωρώντας αυτονόητα και αδιαπραγμάτευτα τα δικά του οφέλη.

Οι εξελίξεις επομένως αυτές μας αφορούν όλους...

Συνάδελφοι,

Στις επόμενες μέρες ψηφίζεται ο προϋπολογισμός του 2006.

Για ακόμη μία φορά τις αποτυχημένες οικονομικές πολιτικές των προηγούμενων χρόνων καλούνται να τις πληρώσουν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι μικροεπαγγελματίες. Δηλαδή, οι "συνήθεις ύποπτοι" που προσπαθούν να επιβιώσουν εγκλωβισμένα στα οικονομικά - οικογενειακά τους αδιέξοδα, καταχρεωμένοι στις τράπεζες, αντιμέτωποι καθημερινά με την ακρίβεια, την ανεργία, την ανασφάλεια.

Για ακόμη μία φορά οι διευκολύνσεις και οι παροχές στις επιχειρήσεις και το κεφάλαιο διατηρούνται, οι κοινωνικές δαπάνες συρρικνώνονται, η δημόσια περιουσία εκποιείται, οι πολιτικές για ενίσχυση της απασχόλησης και μείωσης της ανεργίας παραμένουν ευχολόγιο.

Με άλλα λόγια η ... ήπια προσαρμογή είναι λιτότητα και όποιος αντέξει!

Συνάδελφοι

Απέναντι σ' αυτό το ζοφερό περιβάλλον που διαμορφώνεται από τους θιασώτες του πιο αγοραίου ανταγωνισμού, του νεοφιλελευθερισμού, οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε παρά να οργανώσουμε την αντίστασή μας με ενωτικές - μαζικές κινητοποιήσεις με την ανάπτυξη ενός αυτόνομου, αξιόπιστου και αποτελεσματικού συνδικαλιστικού κινήματος. Κόντρα σε λογικές και πρακτικές που επιβάλλουν διαχωριστικές γραμμές μέσα στα συνδικάτα και οδηγούν σε χωριστές συγκεντρώσεις...

Με τη μαζική συμμετοχή μας στην πανελλαδική απεργία και το συλλαλητήριο στο Πεδίον του Άρεως στις 14 Δεκέμβρη να δώσουμε την απάντησή μας στον προϋπολογισμό λιτότητας, διεκδικώντας συμβάσεις με ουσιαστικές αυξήσεις, να διαδηλώσουμε τη μηδενική ανοχή μας στην επιβουλή εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων μας.