Συνάδελφοι,

Όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις θεωρούν όχι μόνο υποχρέωσή τους αλλά και πολύ περισσότερο δικαίωμα τους, να μας υποδείξουν με περισσό θράσος το τι “πρέπει” να ψηφίσουμε στις βουλευτικές εκλογές, για ένα “καλύτερο αύριο”.

Λέμε να ξεφύγουμε από αυτό τον κανόνα.

Δεν θεωρούμε τους συναδέλφους πρόβατα που μπορούμε να τα κατευθύνουμε.

Δεν επιφυλάσσουμε για τους εαυτούς μας το ρόλο του τσοπάνη.

Τον παραχωρούμε ευχαρίστως στους άλλους. Σ’ αυτούς που θέλουν να σας κάνουν σαν τα μούτρα τους.

Όμως επειδή τα όνειρα δεν σβήνουν ποτέ, εμείς θα συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι "τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα" κι ας είμαστε απόλυτα βέβαιοι πως θα περάσουν από πάνω μας όλοι οι τροχοί.

Στο τέλος όμως τα ίδια όνειρα θάχουν τη δύναμη να μας σώσουν.

Έτσι λοιπόν, ας μην επιτρέψουμε στον υπόκοσμο και στα κοινωνικά λαθρόβια αποβράσματα να καθορίσουν με θρασύτητα το επίπεδο της νοημοσύνης μας και το βαθμό της αξιοπρέπειάς μας με τις φυλλάδες τους, τα τηλεοπτικά τους κανάλια, τον καταιγισμό της διαφήμισης και το τάξιμο θέσεων.

Ας μην επιτρέψουμε σε όλους τους μικρούς γλείφτες της εξουσίας να μας οδηγούν - για τη δική τους προβολή - σε κομματικές φιέστες υποψηφίων.

Όλοι όσοι αντιστέκονται στην βαρβαρότητα της εποχής μας, μπορούν να δώσουν σ’ αυτές τις εκλογές τη μάχη της ελεύθερης σκέψης.

Σήμερα που όλοι μιλούν για την σιωπηλή πλειοψηφία που θα κρίνει τις εκλογές, θα θέλαμε να τους θυμίσουμε ότι η σιωπή παραδοσιακά ήταν το πολιτικό όπλο της μικροαστικής τάξης, "των νοικοκυραίων" κατά τον στρατηγό Ντε Γκώλ, η σιωπή που στήριζε το κυρίαρχο σύστημα εξουσίας.

Σήμερα διαφαίνεται ότι η ίδια σιωπή μπορεί και να γίνει η αμφισβήτηση του δικού τους συστήματος.

Μακάρι να αλλάξουμε. Μακάρι τα κομματικά πανό και οι κραυγές νομής της εξουσίας να αντικατασταθούν από "την σιωπή στην άκρη των ματιών και την καρδιά στην άκρη των χειλιών", για να γνωρίσουμε "το δρόμο της ελπίδας" που λέει ο τραγουδιστής και να μην μείνουμε "με την ντροπή στην άκρη των χεριών" μας.

Εμείς το μόνο που θέλουμε να πούμε είναι ότι η αποχή, το λευκό ή το άκυρο σίγουρα δεν είναι η λύση απέναντι στην αποστροφή που χρόνο με τον χρόνο γεννάνε οι πολιτικοί.

Και οι τρείς αυτές επιλογές δεν ενδιαφέρουν τα δυο κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία.

Γιατί μπορούν να κυβερνήσουν τη χώρα μας και να αποφασίζουν για μας, ακόμα και με το 5 ή το 10% του εκλογικού σώματος. Ακόμα κι’ αν το 90% δεν έχει ψηφίσει ή έχει επιλέξει το άκυρο ή το λευκό, και κυβέρνηση θα έχουμε και αξιωματική αντιπολίτευση.

Νάμαστε σίγουροι ότι την επαύριο των εκλογών κανείς δεν θα ενδιαφερθεί για αυτό τον τρόπο διαμαρτυρίας μας.

Θα κυβερνούν μια χαρά για μας, χωρίς εμάς.

Συνάδελφοι,

Εμείς θα είμαστε εδώ και μετά τις βουλευτικές εκλογές, όπως πάντοτε άλλωστε, ανεξάρτητα από το ποιος νίκησε.

- Θα είμαστε παρόντες σε όλους τους αγώνες, για τη βελτίωση της θέσης των εργαζόμενων της Εταιρίας μας για να μπορέσει ο εργαζόμενος να είναι στο επίκεντρο.

- Θα είμαστε παρόντες στην μάχη για την διατήρηση της αυτονομίας του Ταμείου μας και του Επικουρικού μας.

- Θα είμαστε παρόντες στην προσπάθεια για να μην αλλάξει ιδιοκτησιακό καθεστώς η Εταιρία μας.

- Θα είμαστε παρόντες στην ενημέρωση των εργαζόμενων, καθημερινά γιατί θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να θυμόμαστε τον κόσμο κάθε παραμονές εκλογών.

- Θα είμαστε εδώ κόντρα στην αλαζονεία των διοικούντων.

- Θα είμαστε εδώ όχι σιωπηλοί ή θορυβώδεις χειροκροτητές κομματικών αποφάσεων αλλά κριτικά σκεπτόμενοι πολίτες.

Θάμαστε εδώ, στην καθημερινότητα μας, προσπαθώντας να πούμε ότι τα πιο δύσκολα είναι τα αυτονόητα.

Το να μπορούμε δηλαδή να στοχαζόμαστε λεύτερα, χωρίς τις παρωπίδες που προσπαθούν να μας φορέσουν.

Συναδελφικά

Η Συντονιστική Επιτροπή