12 Φεβ 2003

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ

ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ

Έξι χρόνια μετά, ...εμείς δεν ξεχνάμε τις υποσχέσεις μας


Συνάδελφοι,

Σαν σήμερα, στις 12 Φεβρουαρίου του 1997 ο συνάδελφός μας Βασίλης Πουρνής, που εργαζόταν ως έμμισθος πωλητής, είχε ένα τραγικό ατύχημα. Επιστρέφοντας στο Βόλο από συνάντηση του δικτύου, που είχε πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, αυτός, η σύζυγός του και το ένα από τα παιδιά του. Δύο άλλα παιδιά του τραυματίστηκαν σοβαρά.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας, ζήτησε από την Εταιρεία να προσληφθεί ένα από τα παιδιά του συναδέλφου μας, όπως έχει συμβεί με όλες τις περιπτώσεις συναδέλφων, που απεβίωσαν ενώ υπηρετούσαν στην Εταιρεία.

Ο τότε Γενικός Διευθυντής, Μιλτιάδης Νεκτάριος, εισηγήθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας στις 12/05/1997 την οικονομική ενίσχυση των επιζώντων τέκνων του Βασίλη Πουρνή με 3 εκατ. δραχμές και "σε ευθετότερο δε χρόνο, την πρόσληψη του μεγαλυτέρου των παιδιών". Η πρόσληψη δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί εκείνη τη στιγμή, διότι η Εταιρεία μας υπαγόταν στους περιορισμούς του ΑΣΕΠ.

Εμείς πιστέψαμε ότι αυτός είναι ο πραγματικός λόγος της μη πρόσληψης, διότι δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι η Εταιρεία θα ενέπαιζε την τραγική αυτή οικογένεια.

Όταν αποδεσμεύτηκε η Εταιρεία μας από το ΑΣΕΠ, τον Ιούνιο του 2001, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου έθεσε αμέσως το θέμα στη Διοίκηση της Εταιρείας. Από τότε μέχρι σήμερα, ο Γενικός Διευθυντής παραπέμπει το θέμα στον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου και αυτός στο Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, κ. Καρατζά.

Το θέμα αναβάλλεται συνεχώς και η πρόθεση της Διοίκησης της Εταιρείας είναι πλέον ξεκάθαρη: δεν θέλουν να κάνουν την πρόσληψη που οφείλουν στο Βασίλη Πουρνή αλλά και σε όλους εμάς.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου το θέμα αυτό θα βρίσκεται πάντοτε σε προτεραιότητα και είναι βέβαιον ότι θα λυθεί, είτε από αυτή, είτε από επόμενη Διοίκηση.

Οι εργαζόμενοι δεν ξεχνούν και απαιτούν την άμεση πρόσληψη.


Συναδελφικά,
Το Δ.Σ.