Η κυβέρνηση ακολουθώντας και επεκτείνοντας τις συντηρητικές αντεργατικές πολιτικές που χάραξε η προηγούμενη κυβέρνηση, επιχειρεί να ανατρέψει όποια εργατική κατάκτηση δεν πρόλαβαν να ξηλώσουν οι προηγούμενοι κυβερνώντες. Η ψήφιση του αντεργατικού νόμου που υπονομεύει το οκτάωρο και μειώνει την αποζημίωση των υπερωριών, είναι το νέο δώρο στο μεγάλο κεφάλαιο και ισχυροποιεί σε όφελος των εργοδοτών το αντεργατικό εργασιακό πλαίσιο που είχε διαμορφωθεί.

Συνάδελφοι,

Η περίοδος που περνάμε είναι πολύ δύσκολη και μέρα με τη μέρα χειροτερεύει. Το εισόδημά μας συρρικνώνεται, τα εργασιακά, τα κοινωνικά και τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα αμφισβητούνται, ενώ από την άλλη πλευρά οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι μεγαλέμποροι πραγματοποιούν κάθε χρόνο ιστορικά ρεκόρ κερδών.

Η κατάσταση αυτή δε δημιουργείται από μόνη της αλλά είναι αποτέλεσμα σκληρών νεοφιλελεύθερων και αντεργατικών πολιτικών, που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια ξεχνώντας τις προεκλογικές υποσχέσεις και δεσμεύσεις τους.

               I.      Με την αύξηση του Φ.Π.Α. κατά μία ποσοστιαία μονάδα δηλ. κατά 5,5% και παράλληλα αφήνοντας την αγορά ασύδοτη και ανεξέλεγκτη δημιουργεί ένα νέο κύμα ακρίβειας, το οποίο μειώνει δραματικά το εισόδημά μας.

             II.      Με την ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου 3371/2005 που είναι συνέχεια των νόμων 2084/92, 3029/02, 3332/04, υπονομεύει τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα και τις προσδοκίες μας.

            III.      Με τον αντεργατικό νόμο 3385/05 αφαιρεί σημαντικό εισόδημα από τους εργαζομένους με τη μείωση της αμοιβής της υπερωριακής απασχόλησης, αυξάνει το 8ωρο και το κάνει 10ωρο και 12ωρο, ενισχύει την ανεργία, κάνει ανεξέλεγκτο το διευθυντικό δικαίωμα, δημιουργεί συνθήκες σκληρής εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους αυξάνοντας έτσι τα υπερκέρδη των βιομηχάνων και των εργοδοτών.

Συνάδελφοι,

Η εργατική τάξη με τους αγώνες της αντιστέκεται στον νεοφιλελευθερισμό και αυτοί πρέπει να ενταθούν. Ταυτόχρονα, απαιτείται μια μεγάλη προσπάθεια στο εσωτερικό των συνδικάτων για να βγάλουμε από πάνω τους τη σκουριά του νέου και του παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού καθώς και του εργοδοτικού και κομματικού συνδικαλισμού που έχουν ζημιώσει αφάνταστα το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Να αποκρούσουμε την αντιενωτική πρακτική των χωριστών συγκεντρώσεων. Για ένα συνδικαλιστικό κίνημα αξιόπιστο και αποτελεσματικό, αυτόνομο και ενωτικό. Για ένα συνδικαλιστικό κίνημα που θα εμπιστεύονται οι εργαζόμενοι και θα φοβούνται οι κυβερνήσεις, οι εργοδότες και οι κάθε λογής νεοφιλελεύθεροι.

Συναδελφικά

Το Διοικητικό Συμβούλιο