Συνάδελφοι,

Την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου αναμένεται να ανακοινωθεί το πόρισμα μιας δίκης που θα ορίσει την έννοια «Δημοκρατία» εν έτει 2020. Θα επαναπροσδιορίσει το πώς αντιλαμβάνονται τα δικαστήρια μια εν ψυχρώ δολοφονία από το καθοδηγούμενο φονικό μαχαίρι μιας εγκληματικής οργάνωσης.

Αν οι δικαστικές αποφάσεις ήταν διαφανείς και δίκαιες -με την έννοια του μέχρι σήμερα καταγεγραμμένου Νομικού Δικαίου- δε θα υπήρχε κανένας ενδοιασμός για το ότι η Τετάρτη αναμένεται να οριστεί ως ημέρα απελευθέρωσης των ψυχών των ανθρώπων εκείνων που έπεσαν για τις αντιλήψεις και τα πιστεύω τους και τους στερήθηκε το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή.

Ο Παύλος Φύσσας παρήγαγε, στα λίγα χρόνια της ζωής του, ένα καλλιτεχνικό έργο το οποίο μπορούσαν να αφουγκραστούν ευκολότερα όσοι ζούσαν τη βία και το ρατσισμό σε βάρος τους, είτε στην εργασία τους, είτε στη γειτονιά τους, ακόμα και στην καφετέρια που έβλεπαν μπάλα... Ήταν η φωνή μιας λαϊκής γειτονιάς που ενώ έβραζε, καταδίκαζε τη βία από όπου προέρχονταν. Βία αντιληπτή, καταγεγραμμένη, υπαρκτή.

Στον πραγματικό κόσμο της περιθωριοποίησης των μεταναστών, των προσφύγων, των άπορων ανθρώπων, ο Παύλος έγραφε τραγούδια με τους φίλους του για να περάσει τα μηνύματα που θα άλλαζαν τον τρόπο σκέψης απέναντι στον διπλανό-αδερφό μας.

Δυστυχώς το έργο του δεν ολοκληρώθηκε, αλλά δεν είναι ποτέ αργά για να δικαιωθεί.

Την ημέρα της ανακοίνωσης της απόφασης για την εγκληματική φύση των ναζί, η οικογένεια του δολοφονηθέντος, τα υπόλοιπα θύματα των ταγμάτων εφόδου και οι αντιφασιστικές οργανώσεις που παρακολουθούν τον δικαστικό αγώνα και αποτελούν δυνατή φωνή στη μνήμη του Παύλου, μας καλούν έξω από το Εφετείο Αθηνών ώστε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας στη δικαιοσύνη και στη ζωή. Ένα κάλεσμα που τα εργατικά συνδικάτα σε όλη την επικράτεια έχουν αγκαλιάσει με πρωτοφανή θέρμη. Γιατί πέρα από τις οποιεσδήποτε συνδικαλιστικές διεκδικήσεις, η προάσπιση της Δημοκρατίας είναι πάνω από όλα.

Συναδελφικά,
Η Σ.Ε.