Συνάδελφοι,

Η χθεσινή ημέρα πανηγυρίζεται από κάθε δημοκρατικό πολίτη. Η αιχμή των Ελλήνων νοσταλγών του Χίτλερ και των στρατοπέδων συγκέντρωσης, αλλά και των ρατσιστών και μισαλλόδοξων, πήρε τη θέση που της αρμόζει.

Θυμίζουμε ωστόσο ότι η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε για τις εγκληματικές της πράξεις κι όχι για τις ιδέες της. Για αυτό η χθεσινή ημέρα πρέπει να αποτελέσει την καλύτερη αρχή για να ξηλωθεί ο χρυσαυγητισμός από παντού. Από θεσμούς και νοοτροπίες. Και εκεί ο αγώνας είναι δυσκολότερος και διαρκής.

Αναμφισβήτητα, η χθεσινή ημέρα ήταν ημέρα χαράς και δικαίωσης για τους συγγενείς των θυμάτων κάθε ρατσιστικής επίθεσης, των συγγενών τους και όσων τους συμπαραστάθηκαν τόσα χρόνια. Δικαίωσης και για όσους παρακολούθησαν την εμετική υποκρισία με την οποία αντιμετώπισαν διάφοροι πολιτικοί και δημοσιογράφοι τη Χρυσή Αυγή μεταμορφώνοντάς την από ναζιστική οργάνωση σε εθνικιστικό κόμμα, σε ένα κόμμα «που αγαπά την πατρίδα, απλώς κάπως εριστικά»…

Όμως σήμερα ξημέρωσε ξανά μια δύσκολη ημέρα. Απλώς λίγο καλύτερη από τη χθεσινή. Και ο καθένας από εμάς θα πρέπει να εμπνευστεί από το παράδειγμα της μητέρας του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα και των οικείων της, που μέσα από τον θρήνο και τον αβάσταχτο πόνο της απώλειας, στάθηκαν απέναντι στο τέρας και στο τέλος το νίκησαν. Οι επόμενες μάχες θα δοθούν στην καθημερινότητά μας. Και οι μέρες που θα έρθουν θα είναι όλο και καλύτερες αν δεν ξεχάσουμε τα λόγια του Μπέρτολτ Μπρεχτ:

"Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. H σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οίστρο".

Φράση που σαν στάμπα πρέπει τη ζωή μας να σημαδέψει.

Συναδελφικά,

Η Σ.Ε.