Συνάδελφοι,

η αρνητική εξέλιξη της δεύτερης φάσης της διαπραγμάτευσης για την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ουσιαστικά μας επιστρέφει στο σημείο μηδέν της διαδικασίας. Ο χρόνος που έχει ήδη χαθεί και η απογοήτευση που προσφέρει η διοίκηση στους ανθρώπους που επί τόσα χρόνια την στηρίζουν για να επιτυγχάνει και να ξεπερνάει τους στόχους, είναι μονάχα δύο από τις απότοκες επιπτώσεις των παράλογων αποφάσεων μιας Διοίκησης που βολοδέρνει αμέτοχη μεταξύ νυν και μελλοντικού (???) ιδιοκτήτη.

Πώς είναι δυνατόν να αποδεχτεί ένας σύλλογος εργαζομένων μιας εκ των πιο κερδοφόρων εταιρειών της Ελλάδας, μια νέα συλλογική σύμβαση με χειρότερους όρους από την προηγούμενη; Με ποια λογική;

Όσοι επικαλούνται το “φάντασμα” της πώλησης για να λάβουν αρνητικές προς το προσωπικό της εταιρείας αποφάσεις, ας σκεφτούν ότι αυτή η διαδικασία κρατά ήδη περισσότερα από 5 έτη. Πλέον στις συνειδήσεις μας αποτελεί μια κανονικότητα που, απ’ ότι φαίνεται από τα αποτελέσματα, δεν πτοεί την παραγωγικότητα των εργαζομένων.

Πώς είναι δυνατόν η ίδια διοίκηση που επικροτεί την αυταπάρνηση των ανθρώπων που τρέχουν την εταιρεία σε δύσκολες περιόδους, ταυτόχρονα να αρνείται σε αυτούς τον έμπρακτο σεβασμό;

Κάθε πρόταση που πέφτει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και μας προσβάλει, αποτελεί για όλους μας έναν επιπλέον λόγο για να παραμένουμε δίπλα στον Σύλλογο, έτοιμοι για την διεκδίκηση αυτών που μας αξίζουν / ανήκουν. Η Συνεργασία παραμένει σταθερή στην θέση της από την αρχή της διαδικασίας και διεκδικεί σύμβαση εργασίας με καλύτερους όρους από την προηγούμενη και χωρίς καμία μεταβολή στο άρθρο περί απολύσεων.

Πώς είναι δυνατόν να μην ντρέπονται για τα παιχνίδια που παίζουν εις βάρος μας;

Στους αγώνες που έρχονται θα είμαστε όλοι μια γροθιά.