Συνάδελφοι,

Δεν είμαστε καθηγητές management ή ομιλητές σε TEDx, είμαστε απλώς στη δυστυχή θέση να είμαστε θύματα κακού μάνατζμεντ εδώ και τουλάχιστον 5 έτη. Εμείς το παλιό. Που έβαλε πλάτη στα χρόνια της κρίσης. Που στήριξε υποδειγματικά τις εργασίες της Εταιρίας παρά την ανάδειξη των «ημετέρων» παρά των ικανοτέρων. Που δεν επέτρεψε στην οικονομική κρίση και στην πανδημία να επηρεάσουν την εικόνα και τα οικονομικά αποτελέσματα της Εταιρείας. Που συνεχίζει να μοχθεί και να παλεύει τόσα χρόνια χωρίς ουσιαστική διοίκηση εξαιτίας μιας παρατεταμένης διαδικασίας πώλησης. Που για χρόνια δεν έχει δει εξελίξεις στο οργανόγραμμα και ουσιαστικές αυξήσεις στις αμοιβές. Που βλέπει τα επί σειρά ετών κέρδη της Εταιρίας να μεταφράζονται σε μια εξαγορά με φοβερό discount. Που βλέπει τον πληθωρισμό να συμπιέζει την αγοραστική δύναμη του «οικογενειάρχη», όπως λέει ο Διευθύνων Σύμβουλος, εργαζόμενου.

ΤΩΡΑ ΤΙ ΜΑΣ ΖΗΤΑΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ;

Απελευθέρωση απολύσεων για οικονομοτεχνικούς λόγους. Δηλαδή, να μπορεί να απολύσει εργαζόμενους λόγω μεταβίβασης εργασιών σε εξωτερική εταιρία (outsourcing), λόγω συγχώνευσης με άλλη ασφαλιστική εταιρεία, λόγω περαιτέρω συρρίκνωσης του δικτύου καταστημάτων, λόγω στρατηγικής επιλογής να σταματήσει τις εργασίες κάποιων κλάδων και άλλα. Πιθανά ενδεχόμενα που δεν πρέπει να βρουν απροστάτευτο το προσωπικό, μπροστά στις ορέξεις ενός άγνωστου, νέου μετόχου.

Πρόσληψη συμβούλων χωρίς αρχές, χωρίς πλαίσιο. Και ένας περαστικός θα ήξερε πώς θα εκτοξευόταν η παραγωγικότητα σε ορισμένους Κλάδους αν λίγο «καλό management» κατοικούσε στον 6ο όροφο. Αλλά εκείνοι θέλουν αχόρταγα ανθρώπους απ’ έξω. Πιο φτηνούς. Όχι πιο ικανούς. Θέλουν κανιβαλισμό. Όχι αποτέλεσμα. Κι αν η αφαίρεση του άρθρου (περί προσλήψεων) είναι ευθεία βολή στην αξιοποίηση του υφιστάμενου προσωπικού (μόνιμου ή μέσω εταιριών ενοικίασης), είναι παράλληλα βόμβα στα θεμέλια του Ομαδικού μας Συμβολαίου και ένα σοβαρό βήμα προς σύναψη ατομικών συμβάσεων.

Προαγωγή συμβούλων χωρίς αρχές, χωρίς πλαίσιο. Αν η Διοίκηση της Εταιρείας μάς αντιμετωπίζει ως το «παλιό» και αναχρονιστικό, τότε πώς θα μας αντιμετωπίσει ο νέος μέτοχος; Ως αναγκαίο κακό; Ως απολίθωμα; Η απάντηση σε αυτή την απαξίωση είναι το πλήθος των ταλέντων που η Εθνική Ασφαλιστική γέμισε την αγορά (βλ. τόσους συναδέλφους –μέσω Icap ή μη- που αποχώρησαν και κάνουν καριέρες σε άλλες εταιρίες). Η Εταιρία έχει επιλέξει να μην προχωρά σε καμία απολύτως εξέλιξη το υφιστάμενο προσωπικό. Οι προαγωγές που έχουν δοθεί εδώ και πολλά χρόνια (ουσιαστικά επί των ημερών σας) είναι καθυστερημένες αντανακλάσεις μιας “ως εδώ και μη παρέκει” κατάστασης, που ουσιαστικά θάβει κάθε έννοια παραγωγικότητας.

ΤΙ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ;

Για 12 μήνες μια σύμβαση.-

Ωραίο deal.

Συναδελφικά,

Η Σ.Ε.