Η "ΗΠΙΑ" ΑΠΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΞΥΛΟΦΟΡΤΩΜΑ

<< Κύριοι της εξουσίας, μην αντιμετωπίζεται τους απεργούς ως συνωμότες. Απαλλαγείτε από τα αφεντικά του πλούτου. Μάθετε πως η πολλή δουλειά σκοτώνει γυναικόπαιδα. Η ανεργία σκοτώνει. Αυτός ο κόσμος που στηρίζεται είναι για τους λίγους, και είναι ανήθικος. >> ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΣΠΑΙΣ - Δημοσιογράφος που απαγχονίστηκε από το διορισμένο δικαστήριο στα γεγονότα του Σικάγο. (Πρωτομαγιά).

Η "ΗΠΙΑ" ΑΠΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΞΥΛΟΦΟΡΤΩΜΑ

Οι προεκλογικές εξαγγελίες για ανασύσταση του Κράτους φαίνεται πως ξεκίνησαν με την κατάργηση κεκτημένων των εργαζομένων. Έχουμε πολιτική επιστράτευση κατά των ναυτεργατών για να προστατευθούν τα συμφέροντα των πλοιοκτητών. Ο αγώνας των τραπεζιτών σε συνεργασία με την Κυβέρνηση για κατάργηση συλλογικών συμβάσεων (ΟΤΟΕ) και η απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος αποτελούν για την αρχή για το πώς θέλει η Κυβέρνηση τον νέο εργασιακό χάρτη. Συνάδελφοι αποτελεί ντροπή για κάθε πολίτη αυτής της χώρας η δικαιολογία της Κυβέρνησης πως για όλα φταίνε αυτοί που κυβερνούσαν πριν. Έτσι αποφάσισαν να τιμωρήσουν τους πάντες και τα δικαιώματά τους που με αίμα απέκτησαν. Απεφάσισαν να φυλακίσουν το μέλλον των παιδιών μας και αυτό δεν είναι μόνο ανησυχητικό είναι και προσβλητικό. Τα χθεσινά γεγονότα στα λιμάνια της χώρας αποτελούν ντροπή για όλους μας. Με επιστρατεύσεις δεν μπαίνουν στο περιθώριο οι εργαζόμενοι. Κάθε δημοκράτης - τισσα σήμερα πρέπει να νοιώθει την ανάγκη της συσπείρωσης για τις δύσκολες μέρες που έρχονται. Οι ενδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος είναι αναγκαία και στις 15 Μάρτη κάθε εργαζόμενος πρέπει να το δείξει. Δεν μπορεί να θέλει εργασιακή ειρήνη οδηγώντας τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση και τον εξευτελισμό. Δεν μπορεί να πανηγυρίζουν πως μειώνουν την ανεργία, στέλνοντας τα ΜΑΤ για εκκαθαρίσεις. Η εποχή του χωροφύλακα ανήκει σε περασμένα χρόνια. Αντί να ζητάνε να πληρώσουν αυτοί που δείχνουν κέρδη στις οικονομικές εφημερίδες, ζητούν ρέστα από τους εργαζόμενους. Πρέπει να μάθουνε με κάθε νόμιμο τρόπο πως οι εργαζόμενοι δεν έχουν μόνο υποχρεώσεις εξίσου και δικαιώματα στη ζωή, τη χαρά, τη δουλειά, κλπ.. Ο κόσμος τόλμησε, άλλαξε, προχώρησε και αυτοί παραμένουν κολλημένοι σε άλλες εποχές. Ας ακούσουν τουλάχιστον τον συνδικαλιστικό τους φορέα, τη ΔΑΚΕ, ας κάνουν διάλογο μαζί της μπας και ακούσουν κάποια από τα προβλήματα του κόσμου και ας σταματήσουν να την αντιμετωπίζουν πως λειτουργεί ως συνδικαλιστική συντεχνία. Διάλογος κωφών δεν μπορεί να γίνει. Είμαστε αρτιμελείς και θέλουμε ευημερία για μας και τα παιδιά μας. Η Κυβέρνηση ας πάψει να φέρεται σαν Πόντιος Πιλάτος και να εγκαταλείψει την τακτική που στρέφει τον έναν κλάδο εργαζομένων εναντίων του άλλου. Εύχομαι να συγχρονιστούν οι Υπουργοί και να συνεννοηθούν τουλάχιστον μεταξύ τους, για να ξέρει και το συνδικαλιστικό κίνημα από αυτά που λένε τι ισχύει και τι όχι. Τέλος ας καταλάβουν ότι έχουμε ανάγκη για κοινωνική μεταρρύθμιση και όχι συνταγματική.

Υ.Γ: Όσο για την έκθεση του Γκαργκάνα καλό θα είναι να αναρωτηθεί ένας μηνιαίος μισθός του με πόσους ισοδυναμεί ενός εργαζομένου.


ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ